Saat dokuza gelmek üzereydi,akşam yemeğinden sonra ağırlık çöktüğü için koltukta televizyonun karşısında hafif uyuyakalmışım. Uyku sersemi merdivenlerden çıkıp yatağa kendimi zor attım. Sabah alarmıyla başımı yataktan hafifçe kaldırdım ve saat yedi buçuktu. Bugün işe geç gitmek istiyordum,alarmı kapatıp biraz daha yattım. Kalktığımda ise midemde bir ağrı vardı o kadar çok ağrıyordu ki dayanamıyordum. Deliler gibi spor yapmışçasına terliyordum. Tuvalete kendimi zor attım o anda bir yandan elimi yüzümü yıkayıp bir yandan ise 112’yi arıyordum. Adresi verdikten sonra yaklaşık on dakika içinde geldiler. İki dakika içinde ambulansa bindikten sonra hastaneye tahmini on beş dakika da vardık,tabii ki de acıdan doğru düzgün hiçbir şeyi hatırlayamıyordum.
Her yerde bir koşturmaca ne olup bittiğini anlayamadığım hastane ortamıyla karşılaşmıştım. Hemen müşahede altına alınıp dikkatle tetkikler yapılıyordu. Krize girmemle hemen ameliyathaneye götürülüyordum. İki saat süren operasyon sonucunda sonunda başarılı bir şekilde çıkmıştım ve odaya yatırıldım. Herhangi bir sıkıntı olur ise diye doktor ve hemşireler sık sık gelip gidiyorlardı. Hemen iyileşmem biraz zaman alacaktı tabii,kapı çaldı ve giren doktora ne olup ne bittiğini sordum. Apandisitimin patladığını ve acil bir durum olduğunu hemen ayağa kalkmamamı söyledi. Yoksa bilincimi kaybedip bayılabileceğimi söyledi. Ama burada canım çok sıkılıyordu doğrusu. Telefondan dizi izle izle artık bıkkınlık gelmişti günde on beş bölüm izliyordum. Bir iki güne kalmaz taburcu olabilirmişim. Aslında çıkıp birazcık da evde yatsam ne güzel olurdu. Öğlene doğru odanın içerisi o kadar sıcak olmuştu ki ben de pencere açmak için tam ayaklandım ki dikişlerim açıldı. Aman tanrım,bunu yaptığıma inanamıyorum! Doktorları alelacele çağırdım, onların da yardımıyla yatağa yattım ama en kısa sürede tekrardan dikiş atmaları gerekiyordu. Kanamaya baskı yaparak hemşire dikiş atmak için başka bir odaya götürüyordu. Bunu da sonunda hallettikten sonra yarın artık eve gidebilecektim. Biraz aradan zaman geçince dışarı çıkıp hava almak iyi geldi. Odama çıkıp biraz kitap okuduktan sonra uykum gelmişti ve lambayı kapatıp yarının bir an önce olması için uyudum. Üstümü giyip hazırlandıktan sonra doktor dikişlere baktı gayet iyi görünüyordu ve sonunda taburcu oldum. Bir taksiye atlayıp evin yolunu tuttum.
Taksiciye verecek param yoktu o acelede onu düşünemedim tabii taksiyi bekletip parasını verdikten sonra eve girdim. Çok özlemiştim,karnım da gurulduyordu. Dışarıdan bir pizza söylemek çok cazip geldi. Hemen telefona atılıp bir büyük boy pizza söyledim yaklaşık yirmi dakikaya geldi. Netflix’ten dizi açıp pizza yemek çok güzeldi doğrusu. Dizi o kadar heyecanla devam ediyordu ki pizzayı kırk dakikada anca bitirebildim. Hemen ortalığı toplayıp bir sonraki bölümü izlemek için koltuğa uzandım ve dizinin daha ilk on dakikasında telefon elimden düştü ve uyuyakaldım.Ertesi sabah tekrardan yedi buçukta alarm çalıyordu.