Keşke o telefonu açmasaydım tamam tamam olayı en baştan anlatacağım. Benim adım Ela ve olay ilk şöyle başladı. İlkokuldaydım ve arkadaşlarımla oynuyordum. Arkadaşlarımın adı İdil ve Defne idi. Okuldan döndüğümde annem ve babam bana bir telefon almışlardı ve ben dedim ki, “Anneciğim babacığım bana telefon aldığınız için çok teşekkür ederim.”. Hemen telefonuma annemi babamı ve arkadaşlarımı kaydettim. Sonraki gün sabah yemek yerken İdil ve Defne’ye mesaj attım. Arkadaşlarım telefondan, “Aa bu yeni telefonun mu?” diye sordular. Sonra okula giderken telefonumdan bir mesaj geldi açtığımda tanımadığım biri bana, “Eğer sana atacağım haritaya bakıp oraya gidersen sana bir sürprizim var. ” dedi. Ben de ne yapacağımı şaşırdım ve İdil ve Defne’ye bunları söyledim. Oraya gitmeye başladık. Sırt çantamızda su, tost, şapka, örtü, yastık ve bir tane keskin sopa aldık, nedeni ise karşımıza korkunç bir şey çıkarsa diye. Sonra yola başladık, parkuları geçtikten sonra geldik ve çarpı olan yerde bir ev vardı. Kapıyı çaldık ve nedense polisler geldi ve bize “O adam nerede?” diye sordular biz de “Biz bilmiyoruz çünkü bize nedense mesaj atarken adı yazmadı ve bize bir harita verdi bizde haritaya baktık.”. Polis, “Çocuklar burdan hemen uzaklaşın.” dedi ve biz de eve gittik. Anneme bütün olayı anlattım ve annem, “Eğer size böyle mesajlar geldiyse orda yazana bakmayın ve bir şey yazmayın” dedi ve biz de bir daha böyle bir şey yine yapmayacağız dedik.