Keşke Kutlamasaydım Dediğim Doğum Günü

Sabah yatağımdan kalktığımda ilk aklıma gelen şey doğum günümdü, bunu için heyecanlıydım. Kalkıp üstümü giydim, dişlerimi fırçaladım ve aşağı indim. Biz Malatya’da oturuyoruz ve ben kayısıyı çok seviyorum annem de bunu bildiği için bana doğal kayısı suyu yapmış. Buna tabii ki çok sevindim, anneme teşekkür edip annem, babam ve ben kahvaltıya oturduk. Kahvaltı bitince arkadaşlarıma gittim. Arkadaşlarım beni çok güzel karşıladılar. Ardından oyunlar oynadık, bisiklet sürdük ve en sonunda akşam oldu. Arkadaşlarımla bize gittik bisikletle, annem bizi bekliyordu galiba, çok heyecanlıydı. Eve girdik ve bir müzik çalmaya başladı “İyi ki doğdun, mutlu yıllar!” Annem ve babam geldi. İkisi koca pastayı zar zor taşıyorlardı, hemen onlara arkadaşlarımla yardım ettik. Ve büyük an geldi, pastayı masaya koyduk, tam mumları üfleyecekken deprem oldu. Her yer sallanmaya başlamıştı, koşarak merdivenlerden aşağı indik ardından dışarı çıktık. Neyse ki bizim eve hiçbir şey olmamıştı. O günden sonra Ankara’da yaşamaya başladık.