Keşke Görünmez Olsaydım

Dün görünmez olmak istedim. Sabah kalktım bir baktım görünmezim! Çığlık attım! Hemen evden çıkıp dışarıya fırladım. Okula gittim. Nasılsa geç kalabilirdim. Kapıdan girersem herkes şaşırırdı çünkü kapı kendi kedine açılmış gibi gözükürdü. Ben de kapıdan girdim. Herkes dona kaldı. Sonra zannettim ki görünür oldum ve hemen kaçtım. Teneffüs olunca sınıfa tekrar girdim. Yerime otururdum. Ders başlayınca Eymen ve Yaman’ı gıdıkladım. Okuldan sonra bir maça gittim. Gol kurtardım ve gol attım. Sahadakiler şaşkınlıktan delirdi. Maçtan sonra bir iş yerine gidip paraları çaldım. Yaralı hayvanlar için pet shoptan kulübe ve mama çaldım. Acıkınca yemek çalmaya gittim. Sonra kendi kendime yaşamak istedim. Boşta bir ev görüp almaya gittim, ev aldım. Mobilyaları alamazdım, çünkü herkes şaşırırdı ve beni umursamazdı kimse. O yüzden çalmak zorunda kaldım. Çok eğlenceliydi.