Diyelim ki bir yarıştasın. Korkuyorsun ve vazgeçiyorsun. O zaman rakibin değil, korktuğun için duyguların seni yeniyor. Ya da olaya şöyle bakarsak devam etseydin kazanma şansın olabilirdi.
Ama başka bir olayda diyelim çok önemli bir toplantın var. Çok önemli. Fakat bu derse geç kalınca geç kağıdıyla girmek gibi değil. 1 dakika bile geç kalırsan patronun seni çok azarlayacak, aynı zamanda da işten atacak. Çok korkunç. Aynı toplantının bir daha yapılmayacağını bildiğin için hemen yola koyuldun. O da ne! Hiç kimse yaşlılara yok vermiyor. Hemen arabadan indin. Yaşlılara yardım ettin. Tüm yaşlılar karşıya geçince hepsiyle el sıkıştın. Zamanın yardım, yol derken çok hızlı geçti ve geç kaldın. İşten atıldın ama kendinle gurur duyuyorsun. Bir şeyden vazgeçmek her zaman kaybetmek anlamına gelmez.