Kayra teniste çok kötüydü. Her zaman kendine şöyle derdi. “Yapsam da kazanamayacağım.” Kendine hiç güvenmiyordu. Hiçbir zaman kazanamıyordu. Ama birgün kazanmayı umuyordu. Sonunda en önemli maçı kazandı. Maçta o kadar iyi oynadı ki herkes çok şaşırdı. Maçtan sonra Kayra’ya madalyasını verdiler. Eve gider gitmez annesine madalyasını gösterdi. Annesi de çok mutlu oldu. Kayra annesine dedi ki “Her zorluk beni daha güçlü kılıyor, düşsemde kalkmayı ve devam etmeyi asla unutmayacağım.”
(Visited 3 times, 1 visits today)