KAYIP BABAM

Yeni bir ülkeye taşınmıştık. Annem, teyzem ve kuzenim hep birlikte yaşıyorduk. Babam ise bizimle yaşamıyordu. Bizden çok çok uzaklardaydı. Annemin, babamın ve teyzemin eşinin işi için Alaska’ya gittiğini fakat geri dönmediğini söylemişti. Kuzenim ve ben küçükken annem ve teyzem birlikte yaşamaya karar vermişler. Bundan bir yıl önce okuldan dönerken cebimdeki çikolatayı almak için elimi cebime attım ve bir kağıt buldum. Üstünde bir adres yazıyordu. Adresin kime ait olduğunu öğrenmek için internetten adresi arattım. Adres bir fabrikaya aitti. Hem buraya hiç uzak değildi. Fabrika fotoğraftakine benzemiyordu. İçinde kimse yaşamıyordu. Bir şekilde içeri girdim ve odaları gezmeye başladım. En son odanın ışığı açıktı. İçeriye girdim ve iki adam gördüm, konuşuyorlardı. Adamlar beni gördü ve “Burada ne işin var?” dediler. Koşarken bir adam, “Dur!” dedi. Adam, “Burası bir dondurma fabrikası.” dedi. “İstersen evine dondurma gönderebiliriz hemen şimdi.” dedi. Bu fikir hoşuma gitti ve tamam dedim. Ertesi sabah evin önünde kamyonlar vardı. Dün karşılaştığım iki adam oradaydı. Annem ve teyzem iki adama da koşarak sarıldı. Annem o adamın babam olduğunu söyledi. Uzun zaman önce Alaska’ya gidip şirket açmaya karar vermişlerdi fakat açamadıkları için burada bir şirket açmışlardı. İkisi de en son odada sıkışmışlardı ve ben onları kurtarmıştım. Babam, kuzenim ve ben çok eğlendik ve mutlu olduk.