KAYBOLAN KEDİM

Kedim küs olduğumuz komşumuzun kapısına doğru koştu ve gözden kayboldu. Kapı açıldı ve içeriden tuhaf bir koku geliyordu. Biraz daha dikkat edince bunun bir yanık kokusu olduğunu anladım. Sonra kedimin miyavlama seslerini duydum. Hemen seslerin geldiği yere doğru koştum. Olabildiğince koştum, o kadar koştum ki nefes alamamaya başlamıştım. Ses gittikçe yükseliyordu. Sonra bir gördüm ki komşumun evi yanıyordu ve kedim içeride kalmıştı. Komşuma itfaiyeyi aramasını söyledim ama durmaksızın ağlıyordu ve gördüğüm kadarıyla minik kızı da orada hapsolmuştu. İlk başta ne yapacağımı bilemedim. Aklıma ilk gelen şey bir telefon bulup onunla da en yakın itfaiye servisine haber vermekti. Ama en yakındaki hem telefon hem de itfaiye çok ama çok uzaktı. Ben oraya ulaşana kadar hem komşunun kızı hem kedim ölmüş olurdu. Ne yapacağım konusunda çok kararsız kalmıştım. Sonra benim içeriye girip onları kurtarmam gerektiğine karar verdim. Kendimi hazırladım ve içeri girdim. İçeri girdiğim ilk anda az kalsın boğulacaktım çünkü çok fazla duman vardı ve bu yüzden temiz hava solunamıyordu ama onları kurtarmam gerektiğini biliyordum. O yüzden hemen onları aramaya başlamıştım. Biraz aradıktan sonra komşunun kızını görmüştüm onu hemen tuttum ve dışarı çıkardım. Ama kedimi hiç bir yerde bulamıyordum. Sonra kedimin seslerini duymaya başladım. Hemen o sesleri takip edip kedimi buldum. Kedimi aldığım ilk anda çıkışa koştum ve kedimi kurtardım. Ondan sonra komşumun bana minnettar olduğunu söyledi. Bu konuda çok mutlu olmuştum. Bu kötü olay komşumla aramızı düzeltmişti ve artık hep dost kalacağız.