Kardeşlik ilişkisi, belkide hayatımızda en uzun süre olacak ilişkidir.Bazılarımızın doğumundan itibaren , bazılarımızın ise doğduktan bir süre sonra edindiği kardeşler genelde hayatımızın sonuna kadar bizimle beraber olurlar.Bu sebepten dolayı kardeşler birbirlerinin hayatlarında çok büyük rol oynar ve birbirlerinin hem sosyal hem de duygusal gelişimlerini etkilerler.Kardeşliğin çok iyi özellikleri olduğu gibi kötü özellikleri de vardır.Bize hayatımızda çok büyük destek olan kardeşler aynı zamanda bir sorunumuzun sebepleri olabilirler.Genelde çocuklar kardeşleri olmasını çok isterler fakat gerçekten kardeşleri olduktan sonra bu fikirlerinin değişmesi çok olağandır.Doğal olarak ebeveynlerin ilgisi ve uğraşı yeni doğan çocuğa yönelmektedir ve bu durumda eskiden evdeki tek ilgi odağı olan çocuk kendini değersiz hissetmeye ve çok istediği kardeşine de büyük bir kıskançlık duymaya başlayacaktır.Eğer ebeveynler bir süre geçtikten sonra bu seferde kardeşler arası kıyaslama yaparlarsa da kardeşler aynı şekilde hissedeceklerdir.
Peki,eğitim hayatları boyunca beraber olan kardeşler birbirlerini nasıl etkilerler?Ben bu sorunun çok cevaplı ve kardeşlerin sahip olduğu ebeveynlere de bağlı olarak değişebilecek bir soru olduğunu düşünüyorum.Aslında bakarsanız kardeşler arası rekabet ve çatışmalar aile hayatının doğal bir parçasıdır.Asıl önemli olan bu durumda ebeveynin ne dediği ve ne yaptığıdır çünkü bu durum kardeşler arasındaki ilişkiyi etkiler.Ebeveynlerin bu durumda iki çocuğu da iyi tanıması ve ikisininde birbirinden farklı iki insan olduğunu bilmesi önemlidir.Bunları göz önünde bulundurarak rekabetin gereksiz olduğunu , aynı yolda olduklarını ve birbirlerine yardım etmelerini en kibar ve açık şekilde anlatmaları gerekmektedir.Onların dedikleri kafalarına yatan kardeşler, bu yolda birbirlerine yardım edeceklerdir ve birinin başarısı diğerini mutlu edecek hatta motive edecektir.Ama bazen öyle ebeveynler vardır ki bırakın çocuklara doğruyu öğretmeyi , bilerek çocuklarını karşılaştırırlar.Örneğin abisi ortaokulda çok başarılı olmuş fakat kendisi onun gösterdiği başarı kadar başarı elde edemeyen bir çocuğa ebeveynleri “Sen neden onun gibi değilsin?” ve ya “Keşke abin gibi olsaydın.” tarzı laflar ederse bu çocuk abisine karşı çok büyük bir kıskançlık duymaya ve de çok üzgün hissetmeye başlar.Bu da tabii ki çocuğu kötü yönde etkiler.
Yani demek istediğim şey şu ki ; kardeşlerin eğitim hayatında birbirlerine olan etkisi genellikle anne ve babalarına göre değişir.Bazıları çok iyi etkilenip birbirlerine yoldaş olurken , bazıları zor zamanlar yaşayıp kendini kötü hissedebilir