“Kardeş aynı anne babadan doğmuş veya anne babalarından biri aynı olan bireyler.”
Sonunda Eskişehir’den dönmüştüm. Üç günlük bir gezi ve üç saatlik bir yolculuk sonunda yorgun düşmüştüm. Babam beni aldı ve eve gittik. Eve girmiştim. Anneme onu beş yıl görmemişim gibi sarıldım. Ellerimi yıkadım ve salona doğru gittim. Aradan bir-iki dakika geçtikten sonra annem babama seslenmemi istedi. Annemin suyu gelmişti. Dünyanın sonu geliyormuş gibi hastaneye gittik. Annemi bir odaya aldılar. Hemşireler anneme bir sürü makine bağladılar. Saat altıyı geçmişti, acıkmıştım. Dedemle beraber bir şeyler almaya gittik. Hastaneye geri döndüğümüzde annem hala aynı şekilde yatıyordu. Bazı hemşireler gelip annemi kontrol ediyorlardı. Bir süre sonra doğumun hızlanması için annemi küçük ama hızlı bir yürüyüşe çıkarttılar. Bu yürüyüşten sonra annemi doğum odasına bizi de bekleme odasına aldılar. Çok heyecanlıydık. Kardeşimin ne zaman doğacağını bilmiyorduk. İki-üç saat sonra bir hemşire bekleme odasına girip kardeşimin doğuyor olduğunu haber verdi. Babam, dedem anneannem ve ben hızlıca doğum odasının kapısına gittik, babamı içeri aldılar. Heyecanımız iyice arttı. Dört-beş dakika sonra doğum odasından kardeşimin ağlama sesleri geldi . Bir süre sonra doktor beni de içeri aldı. Kardeşim Kumsal da annem de iyilerdi. Artık hepimiz mutlu ve huzurluyduk. Kardeşimin de doğum hikayesi bu oldu. Bu hayatımın en heyecanlı anlarından biriydi.
Not: Gerçek bir hikayedir.