Öğretmenimiz, “Kardeşçe Paylaşmak” adlı sosyal projemizden söz etti. Bu sosyal proje hakkında açıklamalarda bulundu. İçeriğini öğrenince daha çok ilgimi çekmişti. Eylül ayından itibaren kendim için almış olduğum her giyecekten bir tane de kardeşime alacaktım.
Kendim için almış olduğum giyeceklerden birer tane alarak bir koli içinde biriktirdim. İki ay boyunca bu çalışmaya devam ettim. Sonuçta bir çocuğun ihtiyacını giderebilecek bir birikim oluşturdum. Soğuk havalarda üşüdüğümde, hep aklıma kıyafeti olmayanlar gelirdi. Kış mevsiminde yazlık, yırtık, delik ayakkabılar ile dolaşan çocuklar gözümün önünde hiç gitmezdi. Üzerinde mevsime uygun kıyafetleri olmadığı için çok üşüyen, titreyen, yüzü soğuktan morarmış çocukları düşündüm. İçim ürperdi.
Maddi yönden yetersiz çocuklar ile paylaşmanın bir insanlık görevi olduğunu düşündüm. Komşun açken senin tok olamanın utanılacak bir davranış olduğunu fark ettim. Onun için “Kardeşçe Paylaşmak” adlı sosyal projeye katıldığım için çok mutlu oldum. Lutfen ihtiyacı olanlara yardım edelim.