Sessiz çığlıkların arasında onun sesini duymaya çalışıyordum. Sanki bir anda hayatımdan bir parça sökülüyordu. Durdum birkaç saniye ve düşünmeye başladım, aklımdan onca yaşadığımız güzel şerler geçti. Bir anda bunları hayal ederken sanki bir kuş gelmişçesine hepsini alıp götürdü. Gerçek yaşamıma geri döndüm . Çalılıkların arasında gizemle onu arıyordum oradan tam uzaklaşmak üzereyken omuzuma bir el dokundu.
Döndüm ve baktım onu karşımda gördüm ancak gördüklerim karşısında şaşkınlığımı gizleyemedim. Yüzünden ellerinden kanlar akıyordu ve tabii ki gözlerinden akan yaşlar… Hemen onu sıkıca kavradım ve yürümeye başladık. Ne olduğu konusunda en ufak bir fikrimin olmaması beni deli ediyordu. Soramıyordum da. Yürüdük ve sonunda yaşadığımız o minik , sıcak eve geldik. Onun yaralarını sardıktan sonra çorba hazırladım. Ama hala içimde beni huzursuz eden bir duygu vardı daha fazla bekleyemedim ve ona ne olduğunu sordum . O ise bir an duraksadı sanki böyle bir soru beklemiyormuşçasına. Ardından anlatmaya başladı – Çalılıkların arasında yürürken aniden bir çukura düştüm ancak çukur bildiğimiz gibi bir çukur değildi içerisinde insanlar acımaksızın birilerini katlediyorlardı daha sonra beni fark ettiler ve ben arkamdan 10’a aşkın kişinin geldiğini görünce artık şansımın kalmadığını anlayarak kendimi teslim ettim . Beni aldılar ve bir yatağa bağlayarak ellerimi kelepçelediler . Ne olduğu , bana ne yapacakları konusunda en ufak fikrim yoktu. Daha sonra üstümde uçuşan birçok bıçak gördüm ve aniden o bıçaklar benim tenime işlemeye başladı. Bir süre sonra o kadar katlanılır hale gelmişti ki artık hiçbir şey hissetmiyordum . Ama buradan kaçmanın bir yolu olmalı diye düşündüm ve nasıl bir plan uygulamam gerektiğini sonunda anlamıştım. En sonunda tenime giren bıçaklar gitmişti ve etrafımdaki o vahşi yaratıklarda . Planımı uygulamak için yola koyuldum . İlk olarak elimdeki kelepçeden kurtulmam gerekiyordu . Kelepçeyi çıkarmak için yapılması gerekenleri bana bir yerde anlatılmıştı o aklımda geldi . Aklımda hatırladığım adımları bir bir uyguladım ardından kelepçe çıkarma işlemini tamamladım. Şimdi sıra beni bağladıkları iplerdeydi. Bunları çıkarmak çok zor olmadı . Sessizce kapıyı aralardım ve etraftakilere bakarak sessiz adımlarla yürüyüp zavallı insanları vahşi insanların elinden kurtarmak istedim ve bu fırsatın ellerimden kayıp gitmesine izin vermek istemedim. Hemen hücrelerin kapılarını açarak bütün insanları kurtardım ve hep birlikte oradan kaçtık . Bir daha o insanların yüzlerini göremedim ama daha sonra karşıma sen çıktın ve bunun için çok sevindim ” dedi. Ben de ona dönerek yaptığın şey insanlık için paha biçilemezdi . İyi ki o çukura düşmüşsün ve iyi ki onca zavallı insanı kurtarmışsın dedim.