Kanatsız Meleğim

Gözlerimi açtığımda karşımda, her sabah gördüğüm hastane tablosunu gördüm, her gün soluduğum sterilizer kokusu biraz da hüzün. Kalkıp hastanenin kafeteryasına indim sessiz adımlarla. Annemi uyandırmak istemedim. Poğaçamı aldıktan sonra odaya tekrar çıktım, annem uyanmış mayhoş gözlerle bana bakıyordu. Ona sevecen bir şekilde gülümseyip göz kırptıktan sonra tekrar koltuğuma geçtim. Daha doğrusu bu son birkaç haftadır yatağım haline gelmişti. Daha sonra içeri bir hemşire girip anneme kahvaltısını getirdi. Beraber kahvaltı yapmaya bayılırdık, oturup sohbet eder havadan sudan konuşurduk. Tam o sırada içeri yakın arkadaşım Ela girdi yüzünde büyük bir gülümsemeyle. ‘Selamlar size katılabilir miyim?’ Elbette dedim fakat tam o sırada annem ‘Pardon biz daha yemeğimizi bitirmemiştik hemşire hanım.’ demişti. Olduğum yerde donakalmıştım, evet annem alzheimer dı ama daha önce hiç Ela yı unutabileceğini düşünmemiştim. ‘Anne bu Ela en yakın arkadaşım unuttun mu?’ diye sordum korkarak. ‘Haa Ela kızım hatırladım seni’ demişti ama yüzünden hatırlamadığını görebiliyordum. Ela buruk bir suratla bana baktı ‘Sorun değil.’ diye fısıldadı fakat bu hiçbir şeyi değiştirmiyordu. İşte o an en büyük korkumu anladım.
Annemin beni unutması. Daha önce bunu hiç ama hiç düşünmemiştim. Her şeyi unutabilirdi yemek yemeyi, su içmeyi, konuşmayı fakat beni değil. Beni çok severdi hep benim onun hayatının bir parçası olduğumu söylerdi. Ama bir anlığına beni unutabileceğini düşünmek nefesimi daraltıyordu. Onsuz ne yapardım ben? Hayatımdaki en değeri varlığın beni bir yabancıymış gibi hatırlayarak son yolculuğuna gitmesi… acı vericiydi. Kendi öz kızını unutmak. Beni unutacaktı. Eninde sonunda onun için bir yabancı olacaktım. Sadece herhangi biri. Onu ne kadar sevdiğimi, onun uğuruna canımı verebileceğimi bilmeden gidecekti.
Gözümden bir an bir damla düştü görmemesi için arkamı döndüm ve her sabah beni karşılayan tabloya baktım ve o zaman anladım. Bazı şeyler değişmez. Ben hep onun kızı kalacaktım o bunu hatırlamasa da öyleydi. Ve en önemlisi o benim her zaman annem olacaktı. Her ne olursa olsun, ben onun kızıydım o da benim kanatsız meleğim.