Salı günü bir okul gezisi vardı. İstanbul’da bir kamp alanında kamp yapacaktık. Hava soğuktu ve geceydi. Karnımız çok açtı ve odun toplayacak biri gerekiyordu, çünkü odunumuz yoktu. Oylama yaptık ve ben çıktım. Çok korkmuştum ama yapmam gerekiyordu. Allah’tan yakınlarda bir orman vardı, oradan bulabilirdim. Ama gittiğimde, hiçbir yerde ağaç yoktu ancak kamptan çok uzaklaşmıştım ve içimden “şimdi ayvayı yedim” dedim. Neyse ki ne olur ne olmaz diye yanıma çadır almıştım ve kurmaya başladım. Derken çok çok daha uzaklaştığımı fark ettim ve “neyse artık olan oldu dedim” ve çadırı kurmaya başlamıştım. Derken telefonumun yanında olduğunu fark ettim ve içimden bir “oh” çektim, hemen bizimkileri aradım. Onlar da “nerde kaldı bu çocuk” diye polisi aramışlar, sonra ben de “Çadır kurdum ormana, çadırın içindeyim” dedim. Bulunduğum yerin konumunu attım, 5-10 dk sonra geldiler ve kampa gittik.