KAHRAMAN OLMANIN DAYANILMAZ HAFİFLİĞİ

Bir varmış bir yokmuş Ela adlı bir kahraman varmış ve onun günlük rutini çok uzunmuş. Çünkü o şehirde hep gündüzmüş. Bugün size onun günlük rutinini anlatacağım. Önce Ela sabah saat beşte kalkıyordu. Sonra elini yüzünü yıkayıp mutfağa koşup İki tane omlet yiyordu. Dışarıya spor yapmaya çıkıyordu. Kar Mahallesi Sokağı’na gidip insanları kurtarıyordu. Meselâ bir yangında, çığda, selde, depremde bir sürü insan kurtardı. Şimdi ise insanlara yardım etmeye başladı. Örnek vereyim yaşlı kadına poşetleri taşımasına yardım etti, engelli bir adamın evine gitmesine yardım etti.
Ela eve dönme yoluna geçmişti. Her eve dönüş yolunda hayvanat bahçesine uğrayıp hayvanlarla vakit geçirip onlarla sohbet etmeyi ve onlarla ilgilenmeyi çok seviyordu. En sevdiği hayvan olan kaplana en son uğruyordu. Kaplanın yanına gittiğinde bir de ne görsün. Kaplanın yavrusu olmuştu. Artık ilgileneceği iki tane tatlı arkadaşı olmuştu.
Evine geldiğinde tüm günün yorgunluğunu atmak için duşa girip yemeğini yedi. Dişlerini fırçalayıp güzel bir uyku çekmek için yatağına huzurla girdi.