8 Mart sabahı uyandı. Güne her zamanki gibi başladı. Hazırlandı ve evden çıktı. Dışarıya çıktığında ilk başta tesadüf olduğunu düşündüğü bu durum gerçeği anlayınca onu korkuttu. Dışarıda hiç erkek yoktu. Simitçi kadındı, otobüs şoförü kadın, taksiciler kadın, herkes kadındı. Bu duruma oldukça şaşırmış ve korkmuştu. Birkaç dakika sonra farkına varmıştı ki eğer erkekler kaybolmuşa, babası ve abisi de kaybolmuş olacaktı. Hemen telefonunu çıkarıp babasını aramıştı, ancak telefondaki konuşan robot böyle bir numara olmadığını söylüyordu. Çok üzülmüştü. Ne yapacağını bilmiyordu. Annesini aramıştı, o da kızı kadar üzgündü. Ancak birkaç hafta önce yaşadığı bir meseleyi hatırladı. Yolda yürürken bir araba camı açıp dışarıya sakız fırlatmıştı, o da bu duruma karşı çıkıp bağırarak yanıtlamıştı. Sürücü ise süratle gittiği için durmamıştı, onun yerine uzunca bir korna çalmıştı. Çok sinirlenmişti. Sürücü eğer bir kadın olsaydı bu kadar saygısızca bir hareket yapmayacağını düşünmüştü. Aynı gün içinde, her zaman gittiği simitçiye gittiğinde yeni bir çalışan gelmişti. Kibarca eğer ekstradan ufak bir poşet alıp alamayacağını sormuştu. Çalışan adam ise sinirli ve kaba bir şekilde,” Hayır, veremem.”, demişti. Tekrardan içinden uzunca eğer simitçinin bir kadın olsaydı bu denli kaba olmayacağını geçirmişti. Tekrar aynı gün içinde simitçiden çıkınca otobüse binmek için durakta bekliyordu. Yanındaki bir genç otobüse binecek yeterli parası olmadığını söyledi ancak onun da parası yoktu ve üzgünüm sadece kendime yetecek kadar param var deyip gelen otobüse binmişti. Ancak gencin arkasından kötü bağırışlarını duyabiliyordu. Aklından keşke erkekler olmasa cümlesini geçirmişti. Günün kalanında ise sakin sakin okuluna gidip daha fazla olumsuz bir durum yaşamayarak eve dönmüştü. O günü hatırlayınca içinden erkeklere karşı içinde ne kadar olumsuz duygu beslediğini fark etmişti. Fakat çok da haksız değildi. Annesine sorduğunda ise annesinin de benzer durumlar yaşadığını fark etti. Belki bir yanlış anlaşılmaydı, belki insanların kötü günlerine denk gelmişlerdi ama bunları kimse bilemezdi. Başka arkadaşlarına sorduğunda da benzer cevaplar almıştı. Sonrasında internette bir yazı okumuştu. Bir şey ya da istek dünyada hep bir ağızdan ne kadar fazla tekrarlanırsa o kadar yaşanma olasılığı artarmış. Bu yazıyı okuduktan sonra olayın farkına varmıştı. Hem de o gün 8 Mart Dünya Kadınlar Günü olduğu için böyle bir olay gerçekleşmiş. Ertesi gün baktığında ise babası ve abisi huzurlu bir şekilde uyuyorlardı. Oldukça sevinmişti. Son.
Kadınlar ve Erkekler
(Visited 8 times, 1 visits today)