Eger,yenıden başlayabilseydim yaşamaya,
İkincisinde daha çok hata yapardım.
Kusursuz olmaya çalışmaz,sırtüstü yatardım.
Neşeli olurdum, ilkinde olmadıgım kadar,
Çok az şeyi
Ciddiyetle yapardım.
Temizlik sorun bile olmazdı asla.
Daha çok riske girerdim.
Seyahat ederdim daha fazla.
Daha çok güneş doguşu izler,
Daha çok dağa tırmanır,daha çok nehirde yüzerdim.
Görmedigim bir çok yere giderdim.
Dondurma yerdim doyasıya ve daha az bezelye.
-Jorge Luis BORGES
Bu şiirde anlatılmak istenen bence şimdi yapmak için çok geç olan şeyleri anlatmış. 2. kez dünyaya gelseydim diye. Hayatımız keşkelerle dolu. ”Keşke okusaydım” , ”Keşke dinleseydim” , ”Keşke alışsaydım , en azından uğraşsaydım belki başarırdım.” Bazen çok geç olur her şey için. Ciddiyetle yaşardım diyor. Herkesin bir yaşama amacı olmalı. Kariyer, aile ve benzeri amaçlar. Bu amaçları ciddiye almalıyız. Gereksiz şeyleri ciddiye almamalıyız. Bu şiir bana Nazım Hikmet’in Yaşamaya Dair şiirini hatırlattı.” Yaşamak şakaya gelmez,
Büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın” ve ya ” Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin” sözü ile çok bağlantılılar bence.
