Yıllar önce İngiltere’nin başkenti Londra’da Joanne adlı bir kız yaşıyordu. Joanne, çiçekleri çok seven bir kızdı. Her gün bahçesine çıkıp çiçeklerinin durumunu kontrol ederdi. Evine gelecek bir arkadaşı olduğunda evinin konumunu “Etrafı çiçeklerle sarılı olan ev.” diye tarif etmesi yeterli oluyordu.
Bir gün, Joanne balkonda kitabını okumaya dalmıştı. Tam o sırada bahçeden gelen gürültüyle yerinden sıçradı. Hemen koşup neler olduğuna baktı. Bahçesine çim biçme makineleri yaklaşıyordu. Joanne onların nedenini hemen anladı: Çiçeklerini yok etmek istiyorlardı. Hemen bahçesine gelen çim biçme makinelerini kovmak istedi. Çok sinirlenmişti. Çim biçme makinelerinin sahipleri arkadan onları kumandalarla kontrol ediyordu. Joanne, sinirle o çim biçme makinelerini bahçesinden kovdu ve sahipleriyle konuştu. Adamlar, “Evinizin etrafı çok fazla çiçekle dolu ve komşular çiçeklerinizden şikayet etmeye başladı.” dediler ve Joanne bu sorun için bir çözüm bulmaya çalıştı. Bir hafta sonra, çok üzülerek de olsa, 3-4 çiçeğini kesti ve çiçeklerini komşularını rahatsız etmeyecek hale getirdi. Bu durumdan komşuları da, kendisi de mutlu oldu.
Artık Joanne’nin evi çok güzel olmuştu ve Joanne bu halinden çok mutluydu. Hatta bazı komşuları artık sadece Joanne’nin evini görmek için bile Joanne’yi ziyaret ediyorlardı.