Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal pireler berber iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, eski zamanlarda adı sanı unutulmuş bir köy varmış.
O köyde yoksul bir adam yaşıyormuş. O adam çok zavallı bir adammış, hiç parası yokmuş. Sadece bir kuruş parası varmış, onunla hiçbir şey alamıyormuş. Yoksul adama köydeki herkes acıyarak bakıyormuş. Herkes o yoksul adama bir kuruş para vermek istiyormuş ama aslında onların da çok parası yokmuş.
Bir gün o köye İspanya’dan zengin bir adam gelmiş. O adam çok iyi kalpli bir adammış. Köydeki herkese yüzer lira para veriyormuş. Daha sonra o köye zengin ama kötü kalpli bir adam gelmiş. Bu kötü kalpli adam hiç kimseye para vermiyor daha da kötüsü herkesin parasına el koyuyormuş. Kötü kalpli adam bir gün polis tarafından tutuklanmış ve tüm parası yoksul insanlara dağıtılmış.
İnsanlara haksızlık yapanlar mutlaka bir gün cezasını çekecek ve haksız yere sahip olduğu şeyleri kaybedeceklerdir.
Umay Doğa Bahşi 1-B
