Zamanla gelişmekte olan bir ülkeyiz, yaşama çevremiz genişliyor ve günden güne oluşan bu değişiklikler acaba bizi nasıl etkiliyor?
Bu konuyu iki şekilde ele alabiliriz. Birincisi, insanın yaşama çevresi büyüdükçe kendisi küçülür. İkincisi, çevre büyüdükçe insan da beraberinde gelir ve gelişir. Konuya şöyle başlamak istiyorum, insanın ortamı genişledikçe hayatına yeni insanlar girer farklı farklı kişiliklerle karşı karşıya kalır. Her insan aynı tepkiyi vermeyebilir. Kimileri bu durumdan hoşnutken kimileri de bundan fazlasıyla rahatsızlık duyar.
Rahatsızlık duyan kesim yani bu durumu olumsuzluğa çevirenler kendilerine izole bir hayat seçip küçülmeye gidiyor. Böyle bir durumda zihinsel açıdan bu onları fazlasıyla etkileyebilir. İnsan yalnız kalmanın tadını bir kere fark edince bilinçaltındaki bütün kameraları kendine çevirir. Her ne kadar belli bir süre anın rahatlığına kapılsa da fazla uzun süremeyen bir durum. Bunu birçok şekilde yorumlayabiliriz. Mesela, sosyalleşip günün stresini ve gerginliğini atmayan biri bir süre sonra artık kendine yüklenmeye başlar.
Olumlu yönüne bakacak olursak, insan bir süre uzaklaşıp kendi içindeki düzeni sağlamaya başlıyor. Buna hayatına yön verip kendini geliştiriyor diyebiliriz aslında. Bir nevi yenilenme. Hepimizin bazen içe döndüğü zamanlar olur ve bu zamanlarda kendimizi yenileriz. Aynı bir yılanın deri değiştirme zamanında olduğu gibi. Yıpranmış ve tükenmiş olanı at, yerine sağlıklı ve güçlü olanı üret. İzole olmuş bir şekilde, küçülmüş ve tamamen kendi dünyalarında yaşanlar içlerindeki dengeyi sağlayarak kendilerini bir nevi çevreden uzaklaştırmış oluyor.
Kendimce iki durumu da açıkladım. Fakat ben her ne olursa olsun çevre genişledikçe izole olup küçülmenin iyi bir şey olduğunu kesinlikle savunmuyorum. İnsan sosyal bir canlıdır. Fıtratı gereği hep iletişim içinde ve hareket halindedir. Eğer bir insan içine çekiliyorsa zaten sorun var demektir. Genel olarak bazıları bunu iyi yönden yorumluyor olsa da bence biraz sakıncalı bir durum. Bazen insan yalnız kalmak ister. Az da olsa düşünüp kendi çapında rahatlamak ister. Bunu herkes yapıyor. Ama bu iş artık çığırından çıkmaya başladığında durum çirkinleşmeye başlıyor. Bundan dolayı eğer kendinizin de içinize dönüp izole olduğunuzu fark etmeye başladığınızda veya başkasının ( aile bireyiniz, arkadaşınız, az da olsa tanıdığınız biri vs.) aynı konuma sürüklendiğini görürseniz birinden yardım almaktan çekinmeyin.