İSVEÇ’E YOLCULUK..

O haberi aldığımda aynı anda hem heyecanlı hem de üzgün hissetmiştim. Babam İsveç’e taşınacağımız haberini vermişti. Yeni bir ülke ve yeni yerler göreceğim için heyecanlıydım ama arkadaşlarımdan ayrılacağım için de çok üzgündüm. Arkadaşlarıma haber verdiğimde onlar da benim adıma sevindiler ama benden ayrılacakları için onlar da en az benim kadar üzgünlerdi. Uçağa bineceğimiz gün geldi çattı ve havalimanına doğru yola çıktık. Arabada uyuya kalmışım. Her şey çok hızlı gelişti kendime geldiğimde havalimanındaydım. Arkadaşlarımla ve Türkiye’deki akrabalarımla vedalaştığım için en azından içim rahattı. Uçak rötar yaptığı için hala havalimanında bekliyorduk. Sonunda uçağın kalkış saati geldi ve herkes teker teker uçağa binmeye başladı. Uçağa doğru giden o borudan geçtik ve sonunda uçağa bindik. Hayatımda ilk defa uçağa binecektim. O yüzden karışık duygular içerisindeydim hem korkuyordum hem de ilk defa uçağa bindiğim için heyecanlıydım. Uçakta uyuya kalmışım uyandığımda çoktan varmıştık. İsveç’te de mutluydum fakat asla eski ülkemde Türkiye’de mutlu olduğum kadar mutlu olamadım.