Evin ikinci katının balkonunda hizmetlinin getirdiği çayı yudumluyordum. Karşımda duran masmavi, büyük deniz çıkardığı dalga sesiyle beni rahatlatıyordu. İstediği her şeyi başarmış birine göre fazla keyifsiz ve mutsuzdum. Hayatın benim için ne anlam ifade ettiğini unutup sıkıcı bir hayat yaşadım. Şimdi 63 yaşında çok şey yaşamış ve yaşadıklarıma rağmen vazgeçmemiş başarılı bir iş adamı olarak evimde oturuyorum. Normal bir insanın sahip olmak istediği her şeye sahibim para, ev, araba… Bunlara rağmen kendime sahip olamadım.
Sene 1982 kurduğum küçük şirketle hayallerim için ilk adımı atmıştım. Tek istediğim çok para kazanmaktı. Böylelikle insanlar bana saygı duyacak hiç kimse bana kötü davranmaya cesaret edemeyecekti. Oysaki saygının parayla hiçbir alakası yoktu. Saygı hak eden kişiye verilmesi gereken bir davranıştı. Tabii o zamanlar para gözümü ciddi anlamda boyadığı için ne acı ki bunu anlayamamıştım. Şirketi geliştirmek için var gücümle çalışıyordum. Her şeye rağmen o zamanki kendimle gurur duyuyorum çünkü hiçbir zaman vazgeçmemiştim. Toplantılara gidiyor büyük şirketlere fikirlerimi anlatıyor onlardan yardım istiyordum. Her gün bunu yapıyor ve insanların küçümseyici bakışlarına maruz kalıp reddediliyordum. Çünkü arkamda bana destek olucak zengin bir insan yoktu. Sadece ben ve küçük şirketim vardık. Bir süre zaman geçtikten sonra benimle çalışmak isteyen küçük bir şirket bulmuştum. Biririmize destek olup şirketlerimiz büyütmeye kara vermiştik.
Yaklaşım on iki yılın sonunda ikimizin şirketi de büyümüştü. Artık amacıma ulaşmıştım iyi bir şirkete ve güce sahiptim. Beni geçmişte reddeden insanlar benimle çalışmak için kapımda yatıyorlardı. İstediğim saygıya da sahip olmuştum. Kimsenin bana saygısızlık yapacak cesareti yoktu. Ama bu benim için yeterli değildi o zamanlar. Gözümü hırs bürümüştü. Çok daha fazla çalışmaya başladım. Ne kadar para kazansam da yetmiyordu. Eğlenmek hayatın tadını çıkarmak yerine kendimi işe vermiş durmadan çalışıyordum.
Şimdiki aklım olsa sağlıklı yıllarımı doya doya yaşardım. İstediğim hayatın bu olduğunu kendime hiç sormamıştım. Sadece çok para kazanmak istiyordum. Bunu başardığımda bile hırsım yüzünden güzel bir hayat yaşayamadım. Yaşadığım sıkıcı hayattansa normal bir şe sahip olup mutlu bir hayat yaşamayı tercih ederdim. Hiçbir zaman kendime mutlu musun? diye sormadım. Tek düşündüğüm insanların bana olan saygısı, para ve güçtü. Şimdi ise işimden ve hayatımdan emekli olmak üzereyim. Öldüğüm gün insanlar bana saygı duyacak ve ruhum benden kurtulduğu için hep mutlu olucak.
