İş Sunumu

Konuşmamı yapmak için alkışlar eşliğinde kürsüye çıktım. Tam konuşmaya  başlayacaktım ki kalabalığın arasında onu gördüm. Bu benim en son on beş yaşında yüzünü gördüğüm babamdı. Yüzünü hala dün gibi hatırlıyordum. Heyecan ve stres yüzünden ne yapacağımı bilmiyordum. Üzerimde çok büyük bir baskı vardı. Birazcık duraksadıktan sonra hayatımın en önemli konuşmasına başladım. Normalde hazırlıklıydım ama babamı görünce durumum biraz değişti. Ona çok sinirliydim normalde ama bir o kadar da özlemiştim. Konuşmaya başladığımda sesim titrek bir şekilde çıkıyordu. Ama bunun benim elimde olmayan bir şey olduğunu hissettim moralimi bozmadan konuşmaya devam ettim. Bir süre sonra sesimdeki titreme geçti ama hala içimde bir korku vardı. Aslında sunum için bu kadar heyecanlı değildim ama onu görünce fazla oranda heyecanlandım. Ama bugün benim kariyerim için atacağım en önemli adımda  Çok önemli bir firmaya sunum yapacaktım. Sunum için yeteri kadar fazla çalıştığım için çok bir şüphem yoktu ama babam neden buraya gelmişti aklımda sunum boyu bu soru takıldı. Sunumum sonunda bitmişti ne kadar zor ve heyecanlı olsa da yine alkışları alarak kürsüden aşağı indim. Ardından koşarak babamın olduğu tarafa yani seyircilerin orta tarafına koştum. Babam beni görünce hiçbir şey demeden bana sarıldı. Onun kokusunu hala hatırlıyordum. Ona bende sarıldım ve usun süre hiçbir şey demeden sarıldık. Babam bana tüm olayları anlattığında artık çok şaşkındım. Aslında babam uzun süredir bu şirkette çalışıyormuş ve ben on beş yaşımdayken iş seyahatine gitmesi gerekmiş. Normalde geri gelecekmiş ama orada yaşamak zorunda olduğu söylenmiş şirket babam ne kadar istemese de ailesi yani bizim için yapmış bunu ve sonunda işi bitince benim burada olduğumu öğrenip gelmiş.