İnsanlık yaklaşık 2-3 yıl önce var olmaya başladı ve yaklaşık 200 000 yıldır modern insan olarak yeryüzünde. O tarihten bu yana evrimsel değişime uğramış bu tür belki de evrimin en korkunç örneğidir bizim için. İlk insansı varlıkların beyni modern insanlara göre çok daha küçüktü ve çok daha ilkellerdi, tıpkı hayvanlar gibi. Evrimle gelişen zeka insanları hayvanlardan çok daha farklı kıldı öyle ki insanlar hayranlığını unuttu. Çünkü gelişen zekayla birlikte düşünme doğdu ve bu düşünme doğada olmayan bir duyguya sebebiyet verdi, bencillik. Diğer hayvanlardan çok daha akıllı ve güçlü olduğunu düşünen bu tür asırlarca zayıf hayvanları sömürdü ve köleleştirdi, buna da doğanın kanunu dedi kendince. Vahşi hayvanların yanında kendimizi evcil zannederken aslında vahşileşen bizdik ve bunun farkında bile değildik. Eğer insanlık evrimleşmeseydi işte dünya o zaman çok daha güzel bir yer olurdu. Giderek hayvanlıktan çıkan insanlar zevkleri uğruna öbür canlıların yaşamını yıllarca gözardı etti. Sırf spor olsun diye hayvanlara eziyet edip öldürdük yetmedi, canlı canlı derilerini yüzüp dişlerini çektik kendimize mont, ayakkabı ve takı yaptık yetmedi, değersiz bir eşya gibi üzerlerinde sayısız deney yaptık yetmedi, avlanma sebebiyle birçok canlının neslini tükettik yetmedi, besin zinciri adı altında bir hayvanı daha doğar doğmaz annesinden ayırıp kasları gelişmesin diye küçücük kafeslere hapsettik yetmedi, bir ineğin yavrusu için ürettiği sütü bile kendimize aldık ve sütten kesilince yorgunluktan yere düşüp ölmesine sebep olduk yetmedi, sırf eğlence olsun diye hayvanları kendi doğası dışında şeyler yaptırmaya zorladık yetmedi, acıyı bilmemize rağmen başka canlılara çektirdiğimiz acılar bize hiç yetmedi. Eğer biz empati yapsaydık işte o zaman dünya çok daha güzel bir yer olurdu. Birçok canlının yaşam evi olan Dünya gezegeni insanlığın varoluşundan bu yana sonuna gitmekte. Okyanusa milyonlarca litre petrol bıraktık yetmedi, ormanları katledip yerini fabrikalarla doldurduk yetmedi, birçok canlının yuvasını elinden aldık yetmedi, kullandığımız plastiklerle okyanusun ortasına bir kıta kurduk yetmedi, sanayileşme, hayvancılık ve kullandığımız otomobillerle küresel ısınmaya sebep olduk yetmedi, buzulları erittik, ormanları yaktık bunların hiçbiri bize yetmediler hala yapmaya devam ediyoruz ama doğayla olan savaşımız bir gün sona erecek ve eğer biz kazanırsak kaybedeceğiz. Eğer evimize sahip çıksaydık işte dünya o zaman çok daha güzel bir yer olurdu. Biz değiştik sonra da dünyayı değiştirmeye kalktık. Böyle devam edersek daha ne ormanlar kesilip yakılacak, daha be göller kuruyacak, daha kaç hayvanın nesli tükenecek ta ki her şey son bulana dek. Ama biz bir yudum suya muhtaç kaldığımız, bir metrekare yeşilliğe hasret kaldığımız, çocuklarımızın birçok hayvanı nesli tükendiği için bilmediği zaman farkına varacağız ama o zaman her şey için çok geç olacak. Eğer biz değişmeseydik işte dünya o zaman çok daha güzel bir yer olurdu.
İnsanların Dünyası
(Visited 28 times, 1 visits today)