Geçmişten günümüze kadar gelen bir terim vardır o da “para seni bozdu” terimidir.Peki insanı ne kadar para bozar veya insanı para bozar mı?Bana kalırsa para insanı bozar ve aslında bu çok da abzürt bir durum değildir.Mesela şöyle düşünelim bir insan var ve kötü bir durum içinde,ve bu insan her gün uyumadan,arkadaşlarına vakit ayırmadan ve kendine vakit ayırmadan çalışıyor.Gün geliyor bu insan sınavlara giriyor ve istediği şeyleri başarıyor.Aradan belli bir zaman geçiyor ve bu adam maddi yönden, finansal açıdan refah seviyesinin üstüne çıksa bile,herkes onu tanısa konuşsa yolda görünce fotoğraf çektirmeye gelinicek halde olsa bile o kişi kendi içinde çok bozulmaz ama toplum olarak o insan zorluk çekerken haline acıyan onu destekleyenler parası ve şöhreti artınca onun nereden gelip ne zorluklar çekip buraya geldiğini unutup,başkasının başarısına sevinmeyip birde üstüne “para onu bozdu” diyorlar ve bence bu haksızlık.Şunu anlarım 
eğer o insan geldiği yeri unutup ordaki zor zamanlarında yanında olanları unutuyorsa bunu diyebiliriz.Birde hayata kimilerine göre 1 adım önde yani şanslı doğanlar var.
Doğuştan zengin bir insan yokluğun ve belki de zorluk çekmenin ne olduğunu çok geç anlar.Peki bu geç anlayıp güç anlamamasının ona verdiği zararlar veya katkıları nelerdir?Katkılarından başlamak istiyorum çünkü katkıları daha kısa ve burayı hızlı geçeceğim,zorlukları geç görmenin insana bana göre tek katkısı şu kısacık hayatın en azından bir bölümünü dertsiz geçirmektir ama onların bile dertleri vardır bana inanın.Şimdi diyorsunuz ki adamın parası var ne derdi olabilir ki dediğinizi duyar gibiyim şöyle bir örnek vereyim,bu insan çok parası sayesinde çok lüks eşyalar alabilir ama parası onu yakın arkadaşlarından uzaklaştırmış ve belkide ona arkadaşlarıyla toplanın parkın yanında çekirdek çitleyerek sohbet etme fırsatı vermedi,belki parası ona gerçek dost nedir öğrettirmedi.Belkide bu imajı sayesinde pazardan salatalık almaya gitse bizim samimi teyzelerimiz tarafından dışlanıcak kendini kötğ hissedecek,