İnsanın içindeki iyi ve kötü

İnsanın içinde bir iyilik bir kötülük olduğu görüşüne katılıyorum. Ama bu fikirde katılmadığım bir yer var. Hiç kimse her zaman iyi veya her zaman kötü değildir. Kimisi insanlara sinirli, kötü davranıp hayvanları çocuğuymuş gibi sevebilir. Kimisi ise mutluyken bir anda çocukluk travmasını hatırlayınca içindeki kötü çıkabilir. Bazıları ise beyninde iki kişilik taşıyabilir. Örneğin birisi elma suyu severim deyip bir saat sonra elma suyu çok kötü diyerek gelebilir. Böyle durumlarda anlayabiliriz ki kişinin içindeki diğer kişilik öne çıkmıştır. Ya da 1. kişilik birini severken 2. kişilik sevmeyebilir. Kısacası, zihninizde bir yol düşünün, bir tarafı karanlıkken öbür tarafı aydınlık. Bir nesnenin o yolda ilerleyip bazen taraf değiştirdiğini düşünün. En azından bu benim düşüncem, sizin ki farklı olabilir.