Yine bir gün yine asla gerçekleşemeyecek olan hayaller! Merak ediyorum acaba bu kısır döngü ne zaman bitecek? Ben Ece kendi hayal dünyasında yaşayan ama gerçek hayatının hayal dünyası ile ilgisi olmayan bir çocuğum. Yedinci sınıfa gidiyorum. Aslında doğrusunu isterseniz ben de kendimi nasıl tarif edeceğimi veya tanıtacağımı bilmiyorum. Annemin çocuğuyum, okulun öğrencisiyim, arkadaşlarımın arkadaşıyım, anneannemin de torunuyum. Neyse gelelim bu sıkıcı günlerin nasıl sona erdiğine.
Bir pazartesi sabahıydı, ilk ders sosyal bilgilerdi. Aceleyle çantamı hazırlıyordum, okulun başlamasına sadece on beş dakika vardı ve okula yürüyerek gitmem gerekiyordu. Okula yürüyerek gitmek on dakikamı alıyordu ama ben daha formamı bile giymemiştim ve yine her pazartesi gibi geç kalacağımı anlamıştım. En sonunda evden çıkmayı başardım ders beş dakika önce başlamıştı ve yolda yürürken gözüm bir adama kaydı. Sanki onu bir yerden tanıyordum ama tanımıyordum. En sonunda adamı tanıdım. Hollywood’un en ünlü oyuncusu bana doğru geliyordu. Yanaklarımın kızarmasına engel olamadım ve işte hayatım boyunca hayalimi kurduğum ve beklediğim an gelmişti. Film teklifi almıştım. BEKLE BENİ AMERİKA! İşte o günden bu yana tam on yıl geçti ve şu anda kariyerimin zirvesindeyim. Eğer o sıkıcı günlerde böyle bir yere geleceğimi söyleselerdi imkansız derdim! Ama tam şu anda ben kendi hikayemi yazıyorum ve bu dönem boyunca hayal kurmaktan asla vazgeçmedim geçmeyeceğim de! Kendinize iyi bakın!