Kasım ayı sonlarında 2017, hiçbir evladın duymak istemeyeceği sözü işittim. Annem gözlerini sımsıkı sıksa da akan yaşlarla beraber ağzından birdenbire çıkıveren babama terminal kanser teşhisi konduğunu söyledi ve diğer aile büyükleriyle beni baş başa bıraktı.
“Selim , babana terminal kanseri teşhisi kondu ve yaşamak için sadece 4-6 ayı kalmış .”
Ben onlara bir ev satın alarak ailemi onurlandırmak için nasıl hayaller ve kafamda resimler ile büyümüştüm her ikisi de bütün hayatları boyunca ellerini taşın altına koyup çalışmışlardı ve refah bir hayat yaşamayı hak etmişlerdi . Babamın kanser haberi gelecek planlarımı ve hayallerimi bir anda paramparça yapmıştı .
Küçüklüğümden beridir abilerimi kaybettikten sonra bir kişiyi kaybetmenin acısını erken yaşta tatmıştım.
“Bunun gibi anlar, hayatın bize zorluklarının olduğu yüzünün dönmesidir nadirdir ki bazı insanlar bu acıya dayanamazlar ama bu taraf aslında bize bir şeylerin kıymetini bilmemiz gerektiğinin göstergesidir.”
İlk zamanlar tamamen kendi kabuğuma çekilmiştim, kendi kendime bazı sorgulamalar yapıyordum ve bu sorgulamalar olabileceğim en iyi kişiliğe bürünmek için yaptığımı sorgulamalardı . Çevremdeki harika insanlarla, güzel bir ev ve güzel bir araba ile çok rahat bir yaşam tarzı yaşıyordum . Bunları yaparken babam da yanımdaydı hem de bütün kendine has neşesiyle. Bu beni her zaman beynimin ücra köşelerinde yer alan bir soruyu cevaplamaya zorladı, ancak düşüncelerimi sürekli olarak eyleme geçiremiyordum .
“Hayatı tam anlamıyla yaşıyor muydum ? Yoksa hayatın bana armağan ettiği yetenekleri ve hediyeleri mi kullanıyordum hem de sırf muhteşem bir hayatı benimle beraber yakınlarımın da yaşaması için ?
Kendimle çeliştiğim ciddi sohbetler vardı biraz hava almak için dışarı çıkmaya karar verip geleceğimle alakalı amaçlarımı gözden geçirip eyleme aktarmak istedim . Hayal kurmak ve harekete geçirmek en önemli ilerlemelerden biridir hem de sizin için en önemli kişi için , kendiniz için.
Hayallerimi kalbimin, zihnimin ve ruhumun somut olmayan, görünmeyen alemlerinden yaşadığım dünyaya getirme sorumluluğum vardı ve yapılabilecek tek şey harekete geçmekti.
Hayallerimden biri her zaman insanlara en büyük potansiyellerini elde etmeleri için ilham vermek olmuştur. Kendime anlatmaya devam ettiğim konu, bunu tam olarak nasıl yapacağımı bilmediğimdi. Bana yakın olanların yanında çalışacak ve hayal, planlama ve hedefler belirleme konusunda ilham verici yakalamalara sahip olacağım. Kendime, başkalarına ilham verme tutkumu canlı tutmak için yapmam gereken tek şey olduğunu söyledim ve babamın hastalığının haberi beni harekete geçmeye zorlayana kadar bu vasat yaşam tarzına devam ettim sadece herhangi bir eylem , hem de büyük bir eylem! Ne yapmaya çalıştığım, ya da yapıyor olduğum hakkında bile bilgim yoktu ama ben hayatım için bir şeyler yapıyordum. Ve bu bana bir yol oldu “yapıyor olma eylemi…”
İlk olarak hayallerimi başkalarından yararlanarak genişletmeye başlamıştım . Bana ilham veren alıntılar yayınlamaya başladım, bana ilham verdikleri için başkalarına ilham vereceklerini de umuyordum. İyi bir hobi gibi görünüyordu. İlham almayı çok sevdim ve şimdi bu tutkuyu başkalarıyla da paylaşabilirdim..
Sadece başlamak için aldığım karardan elde edilen başarı, hayal edebileceğim her şeyin çok daha üstüne çıktı . Doğal olarak büyük düşünmeye çalışıyordum, ancak hesabımda inanılmaz bir şekilde benzer düşünen takipçiler tarafından alınan yol gerçekten olağanüstü ve ilham vermek amacıyla daha geniş bir kitleye ulaşmak için her gün bana ilham veriyor! Zaten binlerce insana birden ulaşıyor. Bu zihnimin anlayamayacağı bir şey ama bu duruma çok minnettarım .
Dört yıl sonra, imkansızı başarmakla ilgili, uygulamaya bu hikayeyi yazmak amacıyla otururken, neler olduğuna baktığımda. Ben de imkansızlıkların üstesinden gelmekle ilgili kurduğum uygulamayla yaptığım şeyi bütün gönüllülüğümle yaptığımı fark ettim ,tam olarak ne yaptığımı bilmediğimden sadece inancıma güveniyordum.
Ve burada ben bütün hayatım boyunca örnek aldığım kişiyi , her zaman benim ilgi alanlarımı takip eden ve bana en çok yararı bulunan kişi, babamı yansıtmaya çalıştım.
İnsanlar birbirlerine güvendiklerinde imkansız diye bir durum ortalıkta kalmaz . İmkansızı uyduran insan olduğu gibi üstesinden gelmek de insana özgüdür .