Tarihler 13 Eylül 2022. Yazın uyandığım saatten yaklaşık 3 saat önce uyanmıştım. Bir kaç hafta önceden aldığım okul kıyafetlerimi üzerime geçirdim, güzel bir kahvaltı yapıp arabaya atladım. Okuluma gelmiştim, yeni okuluma. Her taraf morlar içindeydi. Herkes yeni okula başlamanın heyecanını yaşıyordu. O kalabalıkta bir şekilde sınıfımı bulup sıramı seçtim ve oturdum. Bir süre sonra da öğretmenim geldi. Selamlaştık ve yerlerimşze oturduk. Ama bir şeyi gözden kaçırmıştım.
Okulumda çoğu ders İngilizceydi. Bunu bilerek buraya gelmiştim ama seviyenin bu kadar ileri olacağını aklımın ucundan dahi geçirememiştim. Öğretmen tatilde neler yaptıüımızı sordu, herkes İngilizce konuşarak cevap verdi. Bir kelime bile anlayamıyordum. Sıra bana geldi ama o kadar kişinin içinde kötü bir İngilizceyle konuşmanın beni rencide edeceğini düşünmüştüm. Bunu dile getimeye çalışsam öğretmen dinlemeden İngilizce konuşmam gerektiğini söylüyordu. Bu beni çok kötü etkilemişti, özgüvenimi kırmıştı.
İkinci gün yine uyandım, kahvaltımı yaptım, servise bindim ve okul yolunu tuttum. Bu gün derslerimi daha iyi anlamak için en öne oturdum. Ders başladı. Ders İngilizce fizikti. Benim için dünden tek fark aynı hoca değildi. Anlattıkları İngilizceyle dersin ne olduğunu bile anlayamıyordum. Bir arkadaş edinmiştim. Adı Efe. Efe derslerinde başarılı yanı zamanda çok kafa bir çocuktu. Teneffüslerde hep onla takılmaya başladım. O da benim İngilizcemi geliştirmem için derslerde bana çok yardımcı oluyordu.
Dersler işleniyor, ben anlamadan dinlemeye devam ediyordum. Tek düşündüğüm beş sene bunla nereye kadar devam edecektim. Akşam oldu, servise bindim ve eve geldim. Babam sordu: “Okulun nasıl geçti?” Her şey çok güzeldi. Hocalar, arkadaşlarım, sınıfım… Ama derslerimden kaygılıydım. Bütün gece ne yapmam gerektiğini düşündüm.
Önümde iki tane seçenek vardı. Ya devam edeceğim ya da pes edeceğim. İkinci kararın bana hiç yakışmayacağını düşündüm. Pes etmedim ve devam ettim. Gecelerce çalıştım, yazılılarım çok düşüktü, moralim yerlerdeydi. Ama bir hedefim vardı; Başaracaktım.
Uykusuz gecelerin ardından yaklaşık 2 sene geçti. Bir mutluluk var içimde, başarının verdiği… Notlarım, İngilizcem, derslerim… Her şeyim değişmişti artık. Pes etmeyip kendime yakışanı yapmak şu ana kadar verdiğim en iyi kararmış. Eğer bir kişi bile bunu yapabiliyorsa imkansız olmadığını öğrenmiştim. Artık imkansızı aşmıştım. 