Atamız, ulusumuz için en iyi yönetim şekli olarak Cumhuriyet sistemini seçmişti. Bu seçim kolay olmadı. Öncelikle işgal altındaki yurdumuzu kurtarmamız gerekiyordu. Bu amacı gerçekleştirmek için izlenmesi gereken yolda birlik ve beraberlik içinde atalarımız, dedelerimiz, ninelerimiz, askerlerimiz ve hatta yaşları 15 bile olmayan gençlerimiz dahil, onca yokluğa ve yoksulluğa dayanarak canları, kanları, bütün benlikleriyle tarihte eşi benzeri görülmemiş bir destan yazarak yurdumuzu düşman işgalinden kurtardılar.
Savaş sonrası sınırlarımız içinde aşılması gereken daha büyük enkazlar vardı. İnsanlarımızın özgürlüğünün yanı sıra yaraların sarılması yönünde adımların atılması gerekiyordu. Bunun sonucunda, Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde kabul edilen Cumhuriyet yönetim sistemi ve ardından gerçekleştirilen diğer devrimler sayesinde bugünlere geldik. Milli mücadele kahramanlarına ne kadar teşekkür etsek azdır.
Cumhuriyetin getirdiği haklar ve anayasal güvenceler sayesinde özgür bir şekilde yaşıyoruz. Halk olarak tercihlerimizi yapabiliyoruz. Bu zorlu şartlar altında elde ettiğimiz kazanımları korumak için Atamızın gösterdiği hedeflere sadık kalmalıyız. Bu, vazgeçilmez bir ilke olmalı ve ona sıkıca bağlanmalıyız.
Bizlerin de naif bedenleri elbet bir gün toprak olacaktır. Ancak Türkiye Cumhuriyeti, ilelebet payidar kalacaktır.