İkinci Bir Atom Bombası Vakası

İnsanlar yaratılıştan itibaren barınma , giyinme , yemek yeme gibi temel ihtiyaçları hep vardı ve var olmaya da devam edecek. Bu ihtiyaçlar sonunda sabit yaşama geçildi . Bu yaşam türünde insanlar toplanarak şehirler kurdu. Kimilerinin şehri istediği gibi , güzel bir konumda bulunurken bazıları hiçte istediği gibi bir yere sahip olamamıştı. Güzel bir yerleşkeye sahip olamayanlar ise diğer şehirleri ele geçirmeye çalışmaya başladı , ve evet işte savaş dediğimiz şey tamda burada başladı.
O günden itibaren insanlar savunma ve saldırma teknikleri geliştirmeye başladılar. Şu ana kadar birçok savaş yaşandı ve daha acı olanı ise bazıları savaş bile değildi sadece tek taraflı bir saldırıdan ibaretti. Bunlardan birisi ise Hiroşima atom bombası saldırısı olarak tarihe geçti ve etkileri hala gözle görülür bir şekilde mevcuttur. Bu denli büyük etkilere neden olan bir saldırının silahının barış getirebileceğine inananları görüyoruz .
Eğer bombalar ve silahlar düzeni ve barışı sağlasaydı savaşlar hiç olmazdı . Bombalar ve silahlar yumruk yumruğa dövüşmenin gelişmiş halidir ve bunun barış getireceğine inanmak pek de mümkün değildir. İnsanlar bu bombaları üretirken şüphesiz barış için değil üstünlüğü ele almak için üretiyorlar. Bu görüşü ‘daha dar alanda’ olursa daha iyi olacağını düşünenlerde var fakat bölgenin büyüklüğü her ne kadar etkili olsa da asıl amacımızın barışın ve düzenin bu yolla değil ‘insancıl’ yollarla çözülmesi gerektiğidir , fakat maalesef bunu herkese anlatamayız . Kötü olan bir şey asla iyiyi getirmez veya üretmez bu nedenle barışı asla ve asla silahlarla sağlayamayız.
Olası bir sözde düzenleme ve barış için atılmış bir bombanın etkilerini düşünürsek ; çocuklarda fiziksel ve ruhsal zararları , yetişkinlerde de aynı şekilde ; hayvanlar için zaten zor olan hayatın iyice zorlaşması ; bölge halkının her türlü eğitim , üretim vb. faaliyetlerden geri kalması ; ekonomik olarak çöküş ve bunlardan çok daha önemlisi insanlar ölecektir. O bomba dışardaki insanlara göre oranın düzenini sağlarken bombanın etki alanı içinde bulunan insanlarda kimisi için hayat biterken kimisi için hiç başlamadan bitecek ama o durumu oradakilerden başka hiç kimse bilmeyecek ve bu bizde sözde başarılı olduğumuz hissine kaptıracak tüm bunlardan önce oraya kendimizi koymalı empati yapmalıyız günümüzde gerçekten insanlar çoğu empati yeteneğinden mahrum bu nedenle insanlar çok acımasızca davranışlar sergilemekte.
Sonuç olarak bombayla ve silahla düzeni siz sözde ve belli bir yere kadar sağlarsınız tarihte de olduğu gibi elinde sonunda ayaklanmalar çıkar . Bu nedenle bizim sözde barış ve düzen getirecek çözümlere değil daha gerçekçi ve daha insancıl çözümler bulmalıyız. Alanın ne kadar olduğu gerçekten hiç önemli değil her insan kendi içinde uçsuz bucaksız bir dünyada yaşıyor ne de olsa . Kötülükten iyilik çıkmadığını bir kez daha anlarız bu sayede.