Cemre ve Pelin doğduklarından beri arkadaşlarmış. Annelerinin de arkadaş olmasından dolayı ilk doğdukları andan itibaren sürekli birlikte vakit geçirirlermiş. Cemre ve Pelin ilk defa sinemaya birlikte gitmişler, ilk dondurmayı birlikte yemişler, hatta ilk tatile bile birlikte gitmişler. Yani her şeyi birlikte yapmışlar.
Yıllar geçmiş, bu iki arkadaş büyümüş. Aynı okula gitmeye başlamışlar. Bir gün okul çıkışı anneleriyle birlikte parka gitmişler. Anneler parktaki banklarda otururken çocuklar da oyun oynamaya başlamışlar. Bir süre sonra Cemre Pelin’e “Pelin, sessizce ve yavaşça yere bakar mısın? Ben mi yanlış görüyorum yoksa ”Ayağımın dibindeki bir altın bileklik mi?” diye sormuş. Pelin uzanıp bilekliği almış. Doğruca annelerinin yanına koşmuşlar ve buldukları bilekliği göstermişler.