İyiliğin bir nimet olduğunu söyleyenler var. Ya diğerleri hayatta kalmak için kötü olmak zorundalarsa. İyilik ve kötülüğü birbirinden ayıran ne? Düşünce tarzımız mı? Yoksa toplumun bu iki kelimeye kattığı anlamlar mı? Kişinin ne düşündüğü mü? Yoksa kişilerin ne düşündüğü mü? İyiliği ve kötülüğü ayıramayacağımızı düşünenler kendilerinin de kötü olması gereken zamanlar olmadı mı? Bu kavramlar her insandan insana değişir. Bir kişi için yapılan şey kötülükse diğeri için iyilik olabilir.
İyilik ve kötülük içimizde beslediğimiz sarmaşıklardır. Hangisini daha çok beslersen içini sarar, kaplar. Gövdeni, kalbini bir tek aklın kalır ama o kalp vardır ki sarmaşık kalbini sıktıkça, daralttıkça nefes aldırmaz ve kalbinin yolundan gitmek zorunda kalırsın. Ama o sarmaşığı neyle beslediğine bağlı kötülükle beslersen solar ve kirlenir ama bazen de içini rahatlatır içindekileri dışarı vurursun. Eğer iyilikle beslersen çiçek açar ama her şeyi içine atarsın gün gelir sıkıntıdan solar çiçeklerin kurumuş bir dala dönersin. Nasıl iki gözle doğduysak ve eğer birine sahip olmasaydık dünyayı daha farklı göreceğimiz gibi, her ikisine sahip olduğumuzdaki bakış açımız farklı olurdu. Bir şeyin azı kadar fazlası da zararlıdır ne kadar orantılarsan her zaman kazanan olursun. O yüzden bir yol seçmene gerek yok her zaman yolun ortasından git yeter. Yolun bir tarafı uçurum diğer tarafı da saldırgan hayvanların olduğu bir orman. “Her şeyin fazlası zarar verir hatta iyiliğin fazlası bile…” La Edri.
Bir yandan da kalbinin seçeceği yol gerçekten önemlidir. Yapacağın seçimleri etkiler. İçindeki ses ve yapacağın seçimler başına bela açabilir. Sevdiklerini üzersin ya da belki de öyle bir seçim yaparsın ki kimse üzülmez belki de hayatın düzene girer. Hangi yolu seçeceğin yaşadıklarınla değil, gerçekten ne olmak istediğinle olmalıdır. İçindeki o sesi dinlemek lazım hayata önüne geçmeyeceğin şeyler yaşamış olsan da geride bırakmak istiyorsan iyilikle ya da kötülükle fark etmez mutlu olacağın yolu bulmalısın. Ama benim bahsettiğim kötülük farklı insanlara durup dururken kötü davranmak değil. Sadece insanları affetmemek, gerçekten iyi hissedeceksen kimseyi affetmek ya da acımak zorunda değilsin.
Sonuç olarak ben her şeyin dengeli olmasından yanayım bir keki yapmak için nasıl ölçü kullanıyorsan iyilik ve kötülükte de o ölçüyü kullanmalısın. Bir yol seçmen gerekmez kendine yeni bir yol yapman yeter herkesle aynı olmak zorunda değilsin. Farklı olmaktan korkma. İyilik ya da kötülük fark etmez her şeyi oranında kullan yeter.