Merhaba bugün ben size hiç unutamadığım bir anımı anlatacağım.
Bir cumartesi günü babam, Eda ile bana bisiklet almaya karar vermişti. O gün gittiğimizde babam, Eda ve ben pembe bir bisiklet gördük ve onu aldık. Tabi babam bizim bisiklete koruma olsun diye bize kilit aldı. Sitenin yolunu tutmaya başladık. Siteye varınca babam bize bisiklete binmeyi öğretti. Bizde tam bisiklete binmeyi kavramıştık ama o sırada ben düştüm. Düştüğümde babam ve Eda yanıma geldiler ve beni eve götürdüler. Ben eve girince annem ne oldu? diye sordu. Ben dedim ki bisiklete binerken düştüm annem biraz otur, ben hemen geliyorum dedi. O an ben de yarama baktım ve kemiğime kadar yaralandığını gördüm. Ağlamaya başlayacağım an annem geldi babam ve Eda bana bakıyordu. Annem bacağıma ilaç sürmeye çalıştı ama ben kaçtım. Son anda kaçmayı başardım derken annem beni yakaladı ve ilacı sürdü sürünce çok yandı ama sonra geçti. Çünkü o ara annemin elini sıkıyordum. Hala Eda ve babam bana bakıyordu. Yaram hala yanıyordu ama yarama bakmadım ve aldırış etmedim. En azından birkaç gün geçtikten sonra yaram iyileşmeye başladı. İyileşirken biraz acıyordu, birkaç gün sonra tamamen iyileşti.
