HEYECAN UÇUŞU

Normal bir güne uyanmıştım yine. Annem bana kahvaltı hazırlayıp odama getirdi. Kahvaltımı yaparken bir yandan da test çözüyordum. Kahvaltım ilk defa bu kadar hızlı bitmişti, şaşırmıştım. Halbuki annem bugün beş tabak yiyecek getirmişti. Olsun deyip testlerime devam ettim. Bu aralar çok yoğundum sınavlar artık daha sık yapılıyordu ve ben de kendimi tamamen çalışmaya odaklamıştım. Neyse işte ben testlerimi çözerken bir anda uykum geldi  ve kitabın üstünde yattım. Yarım saat sonra uyandım ve su içmeye gittim. Mutfağa gittiğimde annemle babam bir yolculuktan bahsediyordu. Suyu içtiğim anda yere düştüm ve oracıkta bayıldım. Her şey çok hızlı gelişti, kendime geldiğimde havaalanındaydım. Annem uyandığımı görünce beni aşağı indirdi ve bu sefer kolumdan çekiştirmeye başladı. Anneme nereye gidiyoruz diye sorduğumda, “Uçakta öğrenirsin.” demişti. Uçağa bindik ve pilot Kore’ye gittiğimizi söyledi. Ben o zaman küçük bir şok geçirmiştim. Kore, benim en çok gitmek istediğim ülkelerden biriydi. Anneme neden Kore’ye gittiğimizi sorduğumda ise “Artık orada yaşayacağız, çok güzel değil mi?” demişti. Ben yine bir şok geçirmiştim. Çok mutluydum, artık Kore’de yaşayacaktım. Uçak indiğinde ben uyuyordum. Babam beni uyandırdı ve bir otele gittik. Annemler hemen ev bakmaya başladı ve çok hızlı bir şekilde uygun fiyata buldular. O evi aldık ama tabi ki evde bazı işlemlerin gerçekleştirilmesi gerekiyordu. O işler hallolana kadar otelde kaldık. Taşınma işi çok kolaydı hemen bir günde bitti ve yeni evimize gittik.  Ev çok güzeldi ve çok genişti. Artık orada yaşayacağımıza inanamıyordum ve oradaki hayata çok çabuk alıştım. İşte Kore serüvenim böyleydi.