Bir gün Ayşe adında birisi varmış. Ayşe yürüme engeliymiş. Ama bütün arkadaşları dans kursuna gidiyormuş. Ayşe engeli olduğu için dans kursuna gidemiyormuş.
Ama her gün yürümek için çalışıyormuş. Ve sonunda yürümüş. Anne ve babası Ayşe’ nin yürüdüğüne çok şaşırmışlar. Ayşe demiş ki yürümek için çok çalıştım. Babası “Aferin” demiş Annesi “İşte beni kızım!” diye bağırmış. Ancak Ayşe’ nin hayalleri bitmemişti. Aradan 1 ay geçmiş. Sonra Ayşe diğer arkadaşlarI gibi dans etmek için videolar izlemiş. Ve dans etmeye başlamış. Bütün arkadaşlarından çok daha iyi dans ediyormuş. Bir gün okulda öğretmenleri demiş ki bir dans yarışması düzenlenecek. Aranızda grup kurun ve bir grup başkanı seçin. Çocuklar heyecandan dona kalmışlar. Sonra grup kurmaya başlamışlar. Öğretmen grup kurdumuz mu? diye sormuş. Çocuklar aynı anda “Evet” diye bağırmışlar. Öğretmen bir başkan seçmelisiniz demiş. Ayşe’ nin grubundakiler Ayşe başkan olsun demişler. Çünkü Ayşe’ nin dansı ne kadar çok sevdiğini biliyorlarmış. Ayşe arkadaşlarına teşekkür etmiş. Öğretmen “Hadi Bir dans seçin” dediğinde çocuklar hemen bir dans seçmişler. Çocuklar her teneffüs dansa çalışmışlar. En sonunda yarışma günü gelmiş çatmış. Herkes yarışmada 1. olmak için ellerinden geleni yapmışlar. Ve sonunda sonuçlar açıklanmış. 1. Ayşe’ nin grubu olmuş. Öğretmen Ayşe’ yi ve grubunu tebrik etmiş. Ayşe grubuna dönüp “Bizim başaramayacağımız şey yok” demiş. Arkadaşları haklısın demişler.
