Okul, bazı temel bilgi ve görgüleri küçük yaşlarda çocukları gelecek yaşamlarına hazırlamak için eğitim verilen yerdir. Her okul çocuklar için en iyisini yapmak için çalışır ve onları da en iyisi olmak için çalışmaya zorlar. Bir süre sonra akademik başarı birçok çocuk için vazgeçilemez ve onun hayattaki değerini belirleyen bir şey haline gelir. Elbette ki hiçbir insanın değerini aldığı notlar belirleyemez. Okulda verilen eğitimler farklı beceriler gerektirir; sayısal, sözel, mantık. Öğrencilerin bu alanlarda başarılı olması beklenir ama şunu unutmamak lazımdır ki herkesin başarılı ve ilgili olduğu alanlar farklıdır. Bir çocuğu küçük yaşta ilgisinin ve becerisinin olmadığı bir şeyde başarılı olmaya zorlamak onun aslında gerçekte var olan başarısına gölge düşürmez mi sizce de?
Herkes farklı şekilde yaratılmıştır. Nasıl hepimizin farklı saç rengi, farklı göz rengi, farklı fiziği varsa hepimizin farklı becerileri ve ilgileri vardır. Herkes her şeyde başarılı olamaz. Ve zaten olması için zorlanmamalıdır. Bir insan neye ilgisi varsa ona yönelmeli ve onun üstünde çalışmalıdır. Çünkü insan başarılı olduğu şeyde asla bıkmadan çalışabilir ve kim bilebilir belki o konuda insanlığa çok fazla şeyler katar. Düşünsenize Edison’un tarih dersinde iyi olmadığı için başka fiziğe küstüğünü düşünsenize veya Einstein’in matematiğe küstüğünü. Evet belki matematik ileriki yaşamımızda çok önemli bir yer kaplayacak ama belki de biz tarih biyoloji alanında önemli buluşlar yaparak birçok insanın hayatını kurtaracağız.
Refah seviyesi neden bir ülke için önemlidir? Çünkü eğer bir ülkenin refah seviyesi düşükse bu sosyal devlet görevlerini yerine getiremiyor demektir. Refah seviyesi ülkedeki vatandaşların mutluluk seviyesidir aynı zamanda. Bir insanın mutlu olması onun istediğini yapıp yapmamasına bağlıdır. Bir insan istediği işi, mutlu olduğu işi yaparsa mutlu ve huzurlu olur. Bu sebepten insanların istedikleri, mutlu oldukları işi yapmaları, onları istemedikleri işleri yapmayı zorlamamalıyız bu diğer etkileriyle birlikte ülkenin refah seviyesini de kötü yönde etkiler.
“Bir mermer parçası için heykel tıraş ne ise ruh için de eğitim odur” (Thomas Edison). Eğitim herkes için şarttır. Kimse eğitime saçma veya gereksiz olduğunu savunamaz. Ancak eğitimde vurgulanması gereken bir nokta var; her çocuğun, her insanın yeteneği farklıdır. Ne yazık ki günümüzdeki eğitim sistemi her öğrenciyi aynı konularda, aynı şartlarda sınavlara sokuyor ve bunlarda başarılı olması gerektiğini söylüyor. Herkes matematikte başarılı olmak zorunda değil veya herkes tarih dersinde başarılı olmak zorunda değil. Ayrıca öğrenciler sırf yetenek ve ilgileri yok diye başarısız oldukları zaman kendilerinin suçluyorlar. Geleceğin refah seviyesini belirleyecek olan öğrencilerin mutlu oldukları işi yapmalarının oldukça önemli olduğunu unutmak lazım. İşte bu yüzden köle gibi çalışan öğrenciler değil, hayallerinin peşinden koşan gençler lazım.