Uyandığımda her şey çok hızlı gelişmişti. Kendime geldiğimde havaalanındaydım. Ama bu bildiğiniz havaalanlarından değildi. Burada uçak vardı ama yoktu. Nasıl diyebilirsiniz. Burada uçak bir gözüküyor bir gözükmüyor. Ses hızının üstünde de gidebilir ama uçağa da binmek imkansız. Benim düşüncem şuydu. Bu uçaklara hiç kimse giremez hiç kimse de çıkamazdı. Ama bu hepsi değildi. Burada zorbalar rahibeler ve evsizler vardı. Tam bunları düşünürken yanıma bir tane kolon düştü. Ama bir yerimi incitmedim ve o sırada çalar saatim çaldı ve bu rüyaymış. Bir ohh çekip mektebe gittim.
(Visited 46 times, 1 visits today)