Alya, yürürken hep birşeylere takılı düşen biriydi. Bir gün Alya zorba arkadaşlarının yanındayken yerde bir taşa takılarak bir anda yere kapaklandı. Arkadaşları ona gülmeye başlamıştı. Alya, kendini çok kötü hissetip, öğretmene söylemeye karar verdi. Tenefüste öğretmen Alya’nın arkadaşlarını çağırınca, arkadaşları canı sıkkın bir şekilde öğretmenin yanına gittiler. Öğretmenleri onları uyardıktan sonra Alya’dan özür dilediler. Alya, o gün eve giderken en iyi arkadaşı Derin’i gördü. Birbirlerine selam verdikten sonra evlerine gittiler. Alya eve gidince annesine olayı anlattı. Annesi ” Eee hiç üzülmedin mi?” deyince, Alya “Her zorluk, beni daha güçlü kılıyor; düşsemde kalkmayı ve devam etmeyi asla unutmayacağım!” dedi.
(Visited 3 times, 1 visits today)