Ben hayvan seven bir ailenin oğluyum.Hep çevremde evcil hayvanlar oldu.Evcil olmayan hayvanları da hayvanat bahçesinde gördüm.İlk 3-4 yaşında gittim.O kadar canlı ve renkliydi ki.
Daha önce sadece televizyonda gördüğüm hayvanlar ordaydı.Özellikle yabani hayvanlar ve asla evcil olamayacak hayvanlar ,ya da evde asla besleyemeyeceğiniz hayvanların hepsi ordaydı.Kafeslerdeydiler.
Hem onlara yakın olmak istiyorum, hem de kafeste oldukları için üzülüyorum. Bir aslan daracık bir kafeste mi yaşamalı?Yada bir su aygırı hiç dolaşamadığı bir küçük havuzda mı yaşamalı?Bilmiyorum.
Ayı yavrusu eğer bir kere bile insan kokusuyla yaşarsa asla kendi doğasına dönemiyormuş.Yine evde bakılmış bir köpek sokakta yaşama şansı bulamıyormuş.
Yaşam bir bütün.İnsan,hayvan ve bitki .Yani canlılar için doğanın bir dengesi var.İşte bu noktada insan her şeyi kendisi için değiştiriyor.Hayvanları kendi için eğitiyor,üzerlerinde deneyler yapıyor yada bazı nedenlerle onları öldürüyor.Sonunu hiç düşünmüyor.Yaşam alanlarını ellerinden alıyoruz ve sonunda kafese koyuyoruz.
Biliyoruz ki onlarında duyguları var.Ben onları televizyonda görmeye razıyım sanırım.
Özgürlük her canlının hakkıdır.