İnsancıl düşünemeyen ve empati kuramayan “insanlara” rağmen biz, hayvanseverler, onları korumak için elimizden geleni yapıyoruz. Kimimiz onlara mama ve su verirken kimimiz onlara sıcak bir ortam hazırlıyor. Bazılarımızsa onlara daha iyi bir hayat sağlayabilmek için onları sahipleniyor.
Hayvan sahiplenmek, onları sokakların acımasızlığından kurtararak sıcak bir yuvaya kavuşturmak onlar için yapılabilecek en iyi şeylerden biri midir? Yoksa onları bir eve hapsedip hayatları boyunca cam kenarından dışardaki hayatı izlemeye ve bir gün çimlerde koşup oynama hayalleriyle yaşamaya mahkum mu bırakıyoruz onları?
Her şeyden önce dışarda insanlar hayvanların yaşayabilmesi için uygun ortamı bırakmıyor onlara ayrıca kedilerin ve köpeklerin doğaları gereği aynı ortamda yaşamaları mümkün değil. Aksi taktirde büyük balık küçük balığı yer ve içler acısı bir durum ortaya çıkar. Bu yüzden onları sahiplenip, onlara ev ortamında bakmak her ne kadar özgürlüklerini kısıtlıyor olsa da yaşama şanslarını arttırıyor. Bu yüzden hayvanlara dışarda değil evde bakılmalı.