Geçmiş dönemlerde uzun bir süre hayvanları deneylerde kullanan kişiler onların duygu
sahibi olduklarına inanmıyordu. Hayvanların kendi aralarında başka yöntemlerle anlaşılabileceklerini
savunuyorlardı. Hayvanların bilinçlerinin olmayışı; hayvanları insanlardan ayıran temel fark diyorlardı. Bu canlıların konuşmadıklarını düşündükleri için acı çekmediklerini de zannediyorlardı. Fakat durum bence hiç de böyle değil. Benim evimde beslediğim köpeğim Paris ve kuşum Limon inanılmaz duygulara sahipler. Beni tanımaları dışında evin birer bireyi gibi hareket ediyorlar. Limon her sabah beni aynı saatte ayaklarımdan gıdıklayarak uyandırıyor. Köpeğim benim en yakın dostum sayılır, onunla denize girip denizde top oynamaya bayılıyorum. Paris ben üzgün olduğumda bu durumumu resmen anlıyor ve beni mutlu etmek için çeşitli hareketler yapıyor ya da gözümün içine bakarak sanki iyi misin der gibi bakıyor. Ayrıca benim üzgün olmam evdeki hayvanlarımı da üzüyor. Yani onların da hisleri ve duyguları var. Bu nedenlerden dolayı ben hayvanların üzerinde deney yapılmasını istemiyorum. Onların bu deneyler sırasında acı çektiklerini düşünüyorum ve bu deneylerin bilim adamları tarafından başka çözüm yolları bulunarak yapılmasını istiyorum. Biraz empati yapıyor olsaydık ve hayvanlar bizim üzerimizde deney yapmış olsalardı sesimiz laboratuvarın dışına çıkardı. Bunu hayal bile edemiyorum. Lütfen hayvanları kobay olarak kullanmayın ve hayvanlar üzerinde işlemler yapmayın.
Yazar : Emir Poyraz Ödekbaş