Elif, hayata başka bir gözle bakan masum bir çocuktu. En sevdiği renkler sarı , mavi ve turuncuydu. Bir gün arkadaşı Elif’e, “ Dünya’yı üç farklı renge boyamak istersen hangi renkleri seçersin? “ diye sordu. Elif, “Sarı, mavi, turuncu“ demiş. Sebebini sormuş arkadaşı. Elif, “Turuncuyu sevmemin nedeni günbatımı. Günbatımı olunca turuncu bir başka güzel. Sarı rengini sevmemin nedeni ise Güneş. Bir başka parlar güneş sarı sarı. Maviyi sevmemin nedeni ise gökyüzüdür. Gökyüzüne her baktığımda beni dinlendirir. Mavi gökyüzünü çok güzel gösterir.” demiş.
Dünyada ki birçok yer çok güzeldir. Renkler, o yerleri güzel gösterir. Hayat renklerle güzel. Renkler ise ruhumuzda. Elif her çocuk gibi renkli ruhuyla hayata bakan bir çocuk.