Hayatı güzelleştiren birçok şey vardır.Sevdiklerimiz,müzik,okumak ve benzeri.Benim için özellikle müziğin olmadığı bir hayat mümkün değildir.Müzik,en basit ve normal anlara sihir katar.Metroda giderken, test çözerken, ya da uyumadan önceki son saniyelerde, müzik hep yanımızdadır.
Müzik duygularımızı birer kukla gibi kontrol eder.Bir kavganın ardından dinlediğimiz müzik bizi sakinleştirebilir ya da daha vahşi bir hale getirebilir.Ortada hiçbir şey yokken, dinlediğimiz müzik sayesinde düşlerimizle sonsuz bir yolculuğa çıkabiliriz.Araştırmalara göre, insanı dinlediğinde en mutlu eden ve enerji veren şarkı Queen-Don’t stop me now olarak seçilmiş.Gerçekten de bu şarkı insana farklı duygular katıyor.Önemli olan aslında şarkının sözlerini anlamakta değil, çoğu şarkı, anlamayanlara bile öyle güzel ifade ediyor ki kendini.
Müziksiz bir hayat hatadır.Çünkü müziksiz bir hayatta duygular yoktur.Sadece aynı döngüyü yaşayan bir monotonluk söz konusudur.Bir şarkısı olmayan insanlar, o şarkıyı bulana kadar araftadırlar.Ancak o şarkıyı bulduklarında zincirlerinden kurtulup hayatın renkleriyle buluşabilirler.O ana kadar, dans edenler deli sanılırlar müziği duymayanlar tarafından.
Dizilerin,filmlerin,hayata renk katan her şeyin bir melodisi vardır.Yıllar önce bitirdiğimiz bir dizinin melodisini hiç tanımadığımız birinin dudaklarından dökülürken yakalamaktır bazen mutluluk.Bazen sadece bir müzik başlatır büyük aşkları.Hatta bence müziğin hafızası vardır.Aynı notaları çok zaman sonra duymamız bizim değil müziğin yaşanmışlıklarının verdiği histir.
Kimisi ana karnından müziğe bir yetenek olarak doğmuştur, kimisyse hayranıdır ana karnından beri o yeteneğin.Müzik değişkendir ama bir o kadar da sabittir.Yeni akımlar gelir,geçer. Yeni şarkılar,yeni türler, ama sevilenler hiç değişmez. Bir şarkıya bir kez çoğunluk kalpten sevdiyse , nesiller boyu o melodi mırıldanılır.Bu tıpkı Beatles’ı hiç göremeden hayranı olmak gibidir.Görmeden tutulduğumuz çok aşk vardır böyle.
Bazılarımız rock dinler ,bazıları pop.Kimleri rap müzikte bulur kalbini, kimileri klasik müzikte.Ancak hepimiz aynı tutkunun tutsağıyız. Ve çoğumuzun kurtulmaya hiç niyeti yok.Aksine ben ömür boyu bu hapishanenin mahkumu olmak istiyorum.
Müzik ruhun gıdasıdır derler, bence müzik ruhun gıdası değil kendisidir.Müzik başlı başına bir ruh, bir candır.Tıpkı bedenin ölmesi gibi bazen müziğin geçerliliği de ölür ancak ruhu hep yanı başımızdadır.En unutulmaz anlarımızın Sahibi olan müzik bazen ilk dans şarkımız bazen birlikte girdiğimiz son yılbaşından bir izdir.Müziği bize özel kılan kişiler bazen gider ama müzik hep oradadır.Kimi zaman bize onu hatırlatmasın diye dinlemek istemeyiz ama o darılmaz.Yapayalnız hissettiğimiz bir gece yarısında bile, yine aynı ritimle kıvrılır yanı başımıza ve yalnızlığımıza sarılır.