Hayatımızdaki Küçük Mucizeler

Sabah kursa gitmek için kalkmıştım aşağı indiğime ablam arabanın içerisinde beni bekliyordu. Arabaya girer girmez hangi ara yola çıktığımızı anlamamıştım, kurs yerine geldiğimizde ablam beni yolun karşısında bırakıp çıkınca beni ara demişti. Tam yolun karşısına geçerken ablam arkamdan bağırıyordu araba geliyor diye. Sesi duymamla birisinin elimi tutması bir olmuştu. Ayağa kalkana kadar ablam sen ne yapıyordun diyordu, ona verecek yanıtım yoktu. Kafamın içi çok doluydu. Aman Allahım, gerçekten ucuz kurtulmuştum! Ablam bana bakarak zaten kursa geç kaldın gel seni bir kafeye götüreyim demişti. Kafeye gelip oturduğumuzda her şey güzel hoştu ama karşı masadan bir oğlan arada bir bana bakıp duruyordu, tanıdık olduğunu da sanmıyordum .Ablam lavaboya gidince yanıma gelip teşekküre gerek yok demişti o anda anlamıştım ki beni kurtaran oydu. O bana geç gelen mucizemdi. Hayat küçük mucizelerle dolu; bazen küçük bir kalpte, bazen bir kar tanesinde, bazen yıldızların arasında… Bazen de tam yanı başımızda!