Selam! Size geçenlerde yaşadığım en güzel anı anlatacağım. O gün sabah kahvaltısı için tavuğumuzdan yumurta almaya gitmiştim. Giderken bir kızla karşılaştım; galiba hayatımın en güzel ancak bir o kadar da acılı anıydı. İkimiz de kafamızı birbirimize çarpmıştık. Özür diledim, ama suratıma bile bakmadı. İlk günden anlamıştım utangaç olduğunu. Arkasından bağırdım, “Hey! Yeni taşındın galiba. İyi misin?” İlk başta durdu, sonra bana döndü ve dedi ki “Evet, ama nereden anladın?” Tam cümleme başlayacakken birden bir ses geldi, “Elif, buraya gel!” Kızın adını artık biliyordum. Ama bir şey vardı ki benim adım da Elif’ti. Çok takmadım, bir an önce kümese gidip yumurtaları aldım ve eve döndüm. Bir güzel karnımızı doyurduk ve anneme olanları söyledim. Annesi “Dert etme, yarın yine konuşursunuz.” dedi. Akşam olmuştu ve tam yatağa gireceğimiz sırada zil çaldı. Kapıya koştum ve baktım, bu o kızdı. Bana gülümsedi ve dedi ki “Özür dilerim, acil işim vardı, seninle konuşamadım. Merhaba tekrardan, ben Elif.” deyip gülümsedi. Bir süre sohbet ettik ve yatma saati çoktan geçmişti. Elife dedim ki “İstersen bu gece bizde kal, hem daha çok birbirimizle konuşuruz.” Elif annesini aradı, annesi hemen olur dedi ama bu beni çok alakadar etmiyordu. Sabaha kadar gülüştük, eğlendik, iki tane film de bitirdik. Anladım ki gerçekten iyi hissettiğim biriyle vakit geçiriyordum. Sabah olup bitmişti bile, Elif çoktan eve gitmişti. O gün, o gündür hayatıma neşe kattığı için Elif’e minnettarım. Benim hikayemde böyle. Görüşürüz…
Hayatımın En İyi Çiftlik Günü
(Visited 5 times, 1 visits today)