Hayat İNSANLARI Tolere Etmek İçin Çok Az

Doğmak ve ölmek. Bunlar bizim seçemeyeceğimiz iki şeydir. Kimi insan iyi ki doğmuşum, kimi insanlar keşke doğmasaydım der. Hayatı sevseniz de sevmeseniz de yaşayacaksınız. Bu yüzden bu hayatı da verimli geçirmek gerek. Hayat zaten hep iyi olamaz. Hayatın iyi olmasını beklemek 70 tane sınava girip hepsinden 100 almayı beklemekten farklı bir şey değil bence. Ve bu hayatta sizinle birlikte yaşayan varlıklar var. Köpekler, kediler, kuşlar, böcekler… Ama en önemlisi insanlar. İnsanlar özgür, kendi düşüncelerini kendisi yöneten, akıllı bir varlıktır. İnsanlar her şeyi kendi karar verir (eğer birinden zorlama yoksa). Bu yüzden tabii ki de çevremizde bencil, egoist, zorba, saf, vb. insanlar olacak. Kendine bakmadan size acımasız eleştiri yapan insanlar olacak.  Ve 7.000.000.000 tane insan var hayatta. Hepsini nasıl tolere edebiliriz ki? Ve tolere edilmeyi hak etmeyen insan da çok. Bu aralar en çok şahit olduğum şey, herkes kendi bir hata yaptığında olabilir ben de insanım derken karşı taraf hata yapınca neden bencilce sadece bağırılıp kızılıyor. Yani bunu özellikle okulda yapsanız daha olayı bilmeden çocuğa kızıyorlar. Çocuk hiçbir şey diyemiyor ve çıktıktan sonra sadece gururu yıkılmış, aşağılanmış birinden farkı olmuyor. Arkadaşım dediğiniz insanlar sırf çıkarları için sizinle arkadaş olmuş olabilir, şuan ki en yakın arkadaşın belki en yakın arkadaşın değil sadece düşmanın ama seninle sadece çıkarları için arkadaş olmuş olabilir. İşte bilemezsiniz. Ve en nefret ettiğim ama asla bir şey yapamadığım şey yalan. Birinin yalan söylediğini anladığınızda ama onun hala yalanına devam etmesine şahit olduğunuzda gelen sinir ve kırılmışlık hissi. Yani şuan yaşım küçük olduğu için tabii ki bilmediğim ve görmediğim şeyler var, ben sadece bu yaşımda bunları gördüm ve sadece bunlar bile tolere edilmeye değmeyecek şeyler değil. Hayat kısa, önümüzde insan görünümlü çok hayvan olacak. Kimse bunları çekemez, hayatımıza ”Olabilir” diyerek devam etmek lazım.