Yaşamak güzel şey midir? Yani birçok kişiye hayatlarının her dakikasında, her saniyesinde iki seçenek veriliyor; ölmek ya da yaşamak. Birçok kişi yaşamayı seçiyor diye ölenler umursanmıyor. İstatiskler inanılmaz yüksek rakamları gösterirken hele.
Peki yaşamak dediğim ne? Her gün kalkıp güneşi selamlayanlar da varken, her gün kalkabildiğine lanet okuyan ve de kalkabilmek için dua okuyan da var. Bunu betimlemek gerekirse; çiçekleri sulayan insan, çiçekleri koparan varlık veya sadece yanından geçen canlı olarak aklınızda resmetmenizi isterdim.
Kalktınız, camdan dışarı baktınız. Işık süzmeleri odanızı aydınlatıyor veya da sokağı. Fırladınız
olduğunuz yerde. Sıcak kahvenizi yaptınız ki yapabilecek kadar şanslıysanız. Üstünüzü giyindiğiniz ki giyinebilecek bir kıyafetiniz varsa. Yüzünü yıkadınız şayet ki suyunuz varsa. Ve güne o yüzünüzdeki parlak gülümseme ile hazırsınız. Her şey ne kadar güzel geliyor öyle çünkü görebilecek yetiniz olduğunuz için mutlusunuz. Her tınıya kulak kesiliyorsunuz çünkü duyabiliyorsunuz. Her hayvanı sevmeye çalışıyorsunuz çünkü onlar da sevgiyi hak ediyor. İnsanları selamlıyor, iyi dileklerini iletiyorsunuz. Resmen ışık saçıyorsunuz ( ne kadar iğrenç, mide bulandırıcı ). Gökyüzüne bakıyor havanın güzel olduğunu görünce daha da mutlu oluyor, kötü olduğunu görünce ise mutluluğunuzdan bir şey eksiltmiyorsunuz.
Kalktınız, gözlerinizi açtığınız an aklınızda küfürler sıralandı bile Geri kapattınız gözlerinizi sanki her şey daha iyi olur umuduyla, bir işe yaramadı. Saatler geçti siz hala aynı yerde, aynı durumdasınız. Güneş artık sizinle oyun oynuyormuş gibi gelmeye başlayınca kalktınız. Aynaya bakmamak için hızlıca geçtiniz (gerçi niye daha hala aynanız var). Günlerdir duş almamışsınız, tarağınız artık böceklere yuva olmuş, hijyen neydi unutmuşsunuz. Yeniden nefret ettiğiniz bir gün başladı. İçinizden hiçbir şey yapmak gelmiyor, buna nefes almakta dahil aslında. Gereksiz geliyor size her şey. Gördüğünüz herhangi bir şeyin anlamını sorguluyorsunuz. Halbuki sizin yerinizde olmak için dua okuyan insanlar var, göz yaşları döken insanlar var. Sizin beğenmediğiniz, yemeyi tercih etmediğiniz o yemek için bir başkasını öldürecekler var. O sıcacık yuvanız için köle olmayı göze alanlar var.
Biri hayattaki her şeyi överken diğeri sövüyor bir başkası ise sövebilecek veya övebilecek bir şey bulamıyor. Bu bir kaostur. Nefes aldığınız için sevinmek (üzülmek), yürüyebildiğiniz için şükretmek (lanet okumak), görebildiğiniz için dua etmek (gözlerinizi yuvalarından çıkarmaya çalışırmışcasına kendinizi tırmalamanız) bir kaostur. Elinizde olan şeylere minnet duyun çok da istemiyorsanız isteyen birine verin ve çekilin bu hayattan artık.