“İstemeden varım ve istemeden öleceğim , olduğum şeyle olmadığım şey arasında hayal ettiğim şeyle hayatın beni yaptığı şey arasında bir boşluğum.’ demiş. Fernando Pessoa.
Dönüp baktığınız zaman içinde ne çok düşünce var değil mi? İstemeden geliyoruz bu dünyaya ve istemeden de öleceğiz. Öyle istedim o zaman ölmek istedim böyle söyleyip kendi isteğimizle ölemediğimiz gibi, kendi isteğimizle de doğamayız. Hayatın kanunu bu. Doğarız, büyürüz ve ölürüz.
Birçok kişiliğe bürünmek isteriz hayatımız boyunca. Belki bir iş adamı, belki başarılı bir öğrenci, belki bir mühendis. Peki biz bunları istiyoruz ama bunları hayat bize veriyor mu? Kötü beceriksiz bir iş adamıysak iyi bir iş adamı olmak istiyoruz. Zıtlık; zıt şeyleri istiyoruz hep kötü müyüm iyi olacağım, tembelmişim akıllı olacağım. Tamam ama bunlar sadece bir hayal, olmak istediğimiz ve olduğumuz kişi arasında hep bir boşluktayız.
