İlginç şeyler yaşadım. Benim başıma gelenler pişmiş tavuğun başına gelmemiştir. Aman Allah’ım! Gerçekten ucuz kurtulmuştum. Halen hayretler içerisindeyim.
Arkadaşım kendine yeni bir hayat kuracaktı. Evlenecekti. Mutlu olacaktı. Kendisi en yakın arkadaşlarıyla bekarlığa veda partisi yapıyordu. Beni de bu mutlu gününde yanında olmam için davet etmişti. Her şey mükemmel gidiyordu. İlk başta. Uçakla çok uzak bir yolculuğa çıkacaktık. Arkadaşımın uçağı vardı. Onunla gidecektik. Kendisi çok mutluydu. Bizler de onun yanında, böyle bir günde, onun yanında olduğumuz için çok mutluyduk. Arkadaşım, her şeyi düzgünce, kısa sürede organize etmişti.
Uçağa binmeden önce, içimde garip bir his vardı. Kötü mü iyi mi olduğunu bilmiyordum. Ancak, bu his benim endişelenmeme sebep oluyordu. Düğünün sahibi, güzeller güzeli gelin arkadaşıma bunu dile getirdim. Ancak, o bana inanmadı. Ona uçakta sorun olup olamayacağını sordum. O da asla bir sorun çıkmayacağını, emin olmam gerektiğini, o kadar kasmamam gerektiğini söyledi. Ben de onu daha fazla tedirgin etmemek, böyle bir gününde onu mutsuz etmemek için diretmedim.
Uçağa bindiğimizde garip olaylar silsilesi başlamış oldu. Kendimi birdenbire garip çığlıkların içinde buldum. Uçak, düşmek üzereydi. Hayatımda böyle bir hisle asla karşılaşmamıştım. Kötü, çok kötü bir olayın olacağını hayal edin. Daha sonra hiçbir şekilde o olayın seyrini değiştiremediğiniz bir anda bulun kendinizi. Hayatta bundan daha kötü ne olabilir ki? Uçağın düştüğü an, hayatımı şöyle bir gözden geçirdim. Birden küçüklüğüm, çocukluğum, her şey bir film şeridi gibi gözümün önünden geçti.
Gözlerimi açtığımda etrafta binlerce insanın toplaştığını gördüm. Daha önce hiç bu kadar büyük bir insan kalabalığıyla karşılaşmamıştım. Ambulansla hastaneye kaldırıldım. Daha sonra öğrendim ki, uçaktan sağ çıkan tek kişi ben olmuşum. Keşke arkadaşlarım da şu an benim yanımda olsalardı. Çok üzgünüm…